Święcicki Antoni por. obs.
Sebastian Nowosad.
Ostatnia aktualizacja June 25, 2018, 7:19 a.m.
Tagi:
Urodzony 8.12.1897 r., uczęszczał do szkoły w Kijowie. W trakcie I Wojny Światowej służył w wojsku carskim, w kawalerii. Pod koniec wojny wstąpił do 4 Dywizji gen. Lucjana Żeligowskiego.
Po powrocie do Polski zgłosił się do służby w lotnictwie, ukończył drugi kurs OSOL w Warszawie, następnie został przydzielony do 1 EW. Dekretem Naczelnego Wodza L. 2109 z dnia 19.04.1920 został warunkowo awansowany porucznikiem. W dniu 25.06.1920 r. zgłosił się na ochotnika do trudnego lotu wywiadowczego nad terytorium zajętym przez Sowietów w rejonie Berezyny, jeziora Szo (Шо) oraz linii kolejowej Ziabki–Połock. Wystartował wraz z pil. Romanem Zaleskim przy trudnych warunkach atmosferycznych. Kiedy załoga dotarła nad Berezynę lotnicy zauważyli koncentrację wojsk sowieckich w rejonie jeziora Szo. Por. obs. Święcicki zaatakował oddziały bolszewickie, został jednak ciężko ranny w nogę. Pomimo bólu i upływu krwi wydał pilotowi rozkaz skierowania samolotu nad linię kolejową w celu dokończenia powierzonego mu zadania. Lotnicy zawrócili dopiero po wystrzeleniu całej amunicji. W drodze powrotnej napotykając oddziały wroga obs. Święcicki (z braku amunicji) znacząco pogroził pięścią przeciwnikowi.
Z powodu dużej utraty krwi nie doczekał powrotu na lotnisko, zmarł w kabinie samolotu. Po wylądowaniu na lotnisku w Duniłowiczach znaleziono przy zwłokach obserwatora zakrwawione notatki wykonane podczas jego ostatniego lotu. Zawarł w nich cenny materiał wywiadowczy, za co otrzymał pochwałę (pośmiertnie) w rozkazie armii. Zakrwawione zapiski porucznika Antoniego Święcickiego były przechowywane w Dowództwie Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych aż do wybuchu II Wojny Światowej. Jego postawa była przykładem bezgranicznego oddania Ojczyźnie, wykonania zadania nawet kosztem własnego życia. Pochowany został na cmentarzu w Duniłowiczach.
Por. obs. Antoni Święcicki pośmiertnie, Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych L. 2145 z 1922 r. przyznano mu tytuł i odznakę obserwatora za czas służby w Wojskach Lotniczych. Za wybitne zasługi dla lotnictwa polskiego został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8122, Polową Odznaką Pilota, Krzyżem Walecznych oraz Medalem Niepodległości.
Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą
Źródła:
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
R. E. Stolarski, Zaleski Roman,[w:] Kawalerowie Virtuti Militari1792-1945. Słownik biograficzny, t. II (1914-1921), cz. I, red. B. Polak, Koszalin 1991.
K. A. Tarkowski, Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920, Warszawa 1991.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
Skrzydlata Polska, nr 11, 1938 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 16 z dn. 3.05.1920 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 1 z dn. 26.01.1922 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 41 z dn. 27.10.1922 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.
