Motylewski Mieczysław ppor. obs.
Sebastian Nowosad.
Ostatnia aktualizacja May 13, 2018, 4:44 p.m.
Tagi:
Urodzony w dniu 1.01.1898 r. we Lwowie, syn Stanisława i Marii. W 1916 r., po ukończeniu gimnazjum wstąpił do wojska austro-węgierskiego i został skierowany do szkoły oficerskiej w Preszburgu (obecnie Bratysława). Po ukończeniu szkoły służył jak artylerzysta na froncie wołyńsko-galicyjskim, później został skierowany na front włoski, a pod koniec wojny na francuski. Od dnia 1.09.1917 r. po uprzednio odbytym przeszkoleniu służył w 8 eskadrze jako lotnik artylerii. W czasie trwania I Wojny Światowej był dwukrotnie ranny.
Po zakończeniu Wielkiej Wojny brał udział w obronie Lwowa przed Ukraińcami. Został komendantem dworca w Zimnej Wodzie, później oficerem alarmowym w lwowskiej cytadeli. Dnia 14.02.1919 r. wstąpił do lotnictwa polskiego i przydzielony został do 7 Eskadry Lwowskiej (7 EM) na stanowisko obserwatora. Swoje duże doświadczenie artyleryjskie z czasów Wielkiej Wojny wykorzystał z powodzeniem w roli obserwatora. Brał udział we wszystkich lotach drużynowych swojej eskadry.
Dnia 14.05.1919 r., lecąc samolotem Oeffag C II (Öffag) z ppor. pil. Zygmuntem Kostrzewskim, ostrzeliwał pozycje ukraińskie pod Kulikowem. W trakcie wykonywania powierzonego im zadania ich samolot został trafiony celną serią nieprzyjaciela. Pilot trafiony siedmiokrotnie poniósł śmierć na miejscu, obserwator raz trafiony zginął we wraku samolotu. Według niektórych źródeł* obs. Mieczysław Motylewski widząc martwego pil. Kostrzewskiego chwycił za stery i próbował opanować spadający samolot. Niestety maszyna runęła na torfowisko a obs. Motylewski zginął we wraku Oeffaga. Pochowany został na Cmentarzu Obrońców Lwowa.
Ppor. obs. Mieczysław Motylewski pośmiertnie został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8123, Krzyżem Niepodległości oraz Polową Odznaką Obserwatora.
Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą
Źródła:
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997 (wg tego źródła przyznany Krzyż nosił numer 5087).
A. Olejko, Udział lotnictwa w wojnie polsko-ukraińskiej 1918-1919 r., Lotnictwo Nr 11, 2008.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009.
S. Pietruski, Lwowskie loty, Lotnictwo z szachownicą nr 1, 2002.
K. A. Tarkowski, Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920, Warszawa 1991.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005 (wg tego źródła przyznany Krzyż nosił numer 5087).
* Polska Flota Napowietrzna, nr 4, 1919 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 41 z dn. 27.10.1922 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.
