Urodzony 4.04.1897 r. w Żłobinie, tam też ukończył szkołę miejską. Dnia 14.08.1914 r. został powołany do armii carskiej, gdzie służył w piechocie. Brał czynny udział w walkach przeciw Niemcom. Dąbrowski wielokrotnie był wymieniany w rozkazach dziennych oraz otrzymał kilka odznaczeń bojowych. W sierpniu 1917 roku został awansowany na stopień sierżanta. Po wybuchu rewolucji zdezerterował z armii carskiej i przedostał się do Francji.
Dnia 22.03.1918 r został przyjęty do Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera we Francji gdzie przeszkolony został na pilota. Po ukończeniu szkolenia otrzymał przydział do 39 EBre (późniejsza 16 EW). W czasie wojny z bolszewikami wykonał wiele lotów wspierających 13 Dywizję Piechoty, zwłaszcza w dniu 23.04.1920 r. w walkach o Berdyszów oraz w okresie od 27.04.1920 r. do 15.05.1920 r. w walkach pod Koziatynem, Maharyńcami i Humaniem. Ponadto brał udział w akcjach szturmowych przeciwko wojskom nieprzyjacielskim, bombardowaniu statków na Dnieprze oraz koordynował działania artylerii.
Zginął 6.06.1920 r., gdy podczas lotu bojowego został śmiertelnie ranny. Próbując ratować samolot zawrócił nad polskie pozycje, niestety w powodu upływu krwi stracił przytomność, a pilotowany przez niego Breguet XIV spadł w pobliżu lotniska kijowskiego, grzebiąc we wraku zwłoki pil. Józefa Dąbrowskiego i obs. Stanisława Rudnickiego. Według niektórych źródeł pilot zginął w powietrzu nad Gornostajpolem, obserwator zdołała zawrócić maszynę i dolecieć nad polskie lotnisko jednak z braku doświadczenia w pilotażu nie potrafił wylądować.* Przyczyny katastrofy nie zostały jednoznacznie ustalone. Pośmiertnie za wybitne zasługi bojowe został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8140, Krzyżem Walecznych oraz Polową Odznaką Pilota.
* Samoloty Breguet XIV wyposażone były w dwuster, dzięki czemu na wypadek zranienia lub śmierci pilota stery mógł przejąć drugi członek załogi. Dawało to cień szansy na bezpieczne sprowadzenie maszyny na ziemię.
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
J. Pawlak, Pamięci lotników polskich 1918-1945, Warszawa 1998.
J. Pawlak, Polskie eskadry w latach 1918 - 1939, Warszawa 1989.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009.
K. A. Tarkowski, Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920, Warszawa 1991 (autor tej publikacji samolot wpadł w korkociąg. Ponadto, zgodnie z indeksem osobowym, błędnie wskazuje, że zmarłym obserwatorem był Franciszek Rudnicki).
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
LiOPGP, nr 6, 1937 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 41 z dn. 27.10.1922 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Fotografie:
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1920/ukraina/kijow/kijow
J. Pawlak, Pamięci lotników polskich 1918-1945, Warszawa 1998.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.