Zaleski Roman por. pil. inż.
Sebastian Nowosad.
Ostatnia aktualizacja Nov. 4, 2018, 4:07 p.m.
Tagi:
Urodzony 27.05.1892 r. w Krakowie, syn Józefa i Jadwigi Po ukończeniu kijowskiej szkoły realnej podjął studia na Politechnice w Rydze, był absolwentem Wydziału Budowy Maszyn na Politechnice Warszawskiej. Od 1915 r. był członkiem Straży Obywatelskiej i Komitetu Obywatelskiego Miasta Stołecznego Warszawy.
W listopadzie 1918 r. ochotniczo zgłosił się do Wojska Polskiego, brał udział w przejęciu lotniska na Mokotowie. Początkowo był mechanikiem lotniczym, jednak z początkiem czerwca 1919 r. skierowany został do krakowskiej Szkoły Pilotów. Od dnia 15.01.1920 r. latał w barwach 11 EW, na froncie walczył w składzie 1 EW. W dniu 25.06.1920 r. zgłosił się na ochotnika wraz z obs. Antonim Święcickim do trudnego zadania rozpoznawczego nad terytorium zajętym przez Sowietów w rejonie Berezyny, jeziora Szo oraz linii kolejowej Ziabki–Połock. Lot odbywał się w trudnych warunkach atmosferycznych. W trakcie lotu śmierć poniósł obserwator Święcicki, resztę wywiadu kontynuował pilot. Po powrocie na lotnisko w Parafianowie dostarczył cennych informacji wywiadowczych. Za tą akcję obaj lotnicy przedstawieni zostali do odznaczenia Krzyżem Virtuti Militari. W lipcu 1920 r. podczas lotu rozpoznawczego został zestrzelony i trafił do niewoli. Po miesiącu udało mu się zbiec i powrócić do swojej jednostki, w której służył do grudnia 1920 r.
Pod koniec 1920 r. został bezterminowo urlopowany w celu dokończenia studiów na Politechnice Warszawskiej. Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych z dnia 12.03.1921 r., będąc w stopniu plutonowego, otrzymał prawo noszenia odznaki pilota wraz z przysługującym tytułem. W 1924 r. ukończył studia i pracował na stanowisku radcy Urzędu Patentowego. Od 1927 r. pracował w śląskich zakładach Hohenlohe Spółka Akcyjna. W roku 1928, jako oficer rezerwowy, zostaje wcielony do 4 PL. W 1939 r. nie został zmobilizowany i pracował dalej w przemyśle. Por. pil. inż. Roman Zaleski zmarł 4.11.1968 r. w Katowicach.
Za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918-1920 r. odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8109 oraz Polową Odznaką Pilota nr 117.
Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą
Źródła:
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009.
R. E. Stolarski, Zaleski Roman,[w:] Kawalerowie Virtuti Militari1792-1945. Słownik biograficzny, t. II (1914-1921), cz. I, red. B. Polak, Koszalin 1991.
K. A. Tarkowski, Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920, Warszawa 1991.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 10 z dn. 12.03.1921 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 41 z dn. 27.10.1922 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 4 z dn. 20.02.1928 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 19 z dn. 12.12.1929 r.
Rocznik Oficerski Rezerw, Ministerstwo Spraw Wojskowych Biuro Personalne, Warszawa 1934 (wg tego źródła urodził się 17.05.1892 r.).
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.
