Wiesiołowski Adolf mjr pil.

Urodzony 22.06.1896 r. w miejscowości Przelipcze na Bukowinie, jako syn Adolfa i Ludwiki. Niedługo po ukończeniu gimnazjum we Lwowie wstąpił do 40 PAP. Od 4.04.1915 r. walczył na frontach rosyjskim i włoskim. Od końca lutego do czerwca 1916 r. przebywał w Oficerskiej Szkole Artylerii w Budziejowicach. Po szkoleniu powrócił na krótko do 40 PAP, już w lipcu tegoż roku został przeniesiony do 94 PAP w Wiedniu. Służył następnie w 27 Pułku Artylerii Górskiej, a w dniu 21.11.1917 r. został skierowany na kurs obserwatorów do Wiener Neustadt. Po odbytym przeszkoleniu odbył kurs pilotażu w Krakowie, następnie ukończył Wyższą Szkołę Pilotów w Campo Formio. Pod koniec I Wojny Światowej powrócił do formacji artyleryjskich, służył w 27 PAP.

Do Wojska Polskiego wstąpił 23.11.1918 r., przydzielony został do 6 EW. Na mocy dekretu Naczelnego Wodza z 6.02.1919 r. mianowany pilotem, w czerwcu 1919 r. został mianowany zastępcą dowódcy 2 EW. Po powrocie do 6 EW w grudniu tegoż roku został zastępcą dowódcy, a od marca 1920 r. objął dowodzenie nad tą jednostką. Szczególnie odznaczył się w dniach 17-18.08.1920 r. pod Buskiem i Poborzem kiedy to brał udział w zwalczaniu konnicy Budionnego. W tym czasie wzbijał się w powietrze kilkukrotnie w ciągu dnia, krążąc nisko nad nieprzyjacielem umożliwiał obserwatorowi celny zrzut bomb, a sam ostrzeliwał go z broni pokładowej. W tym okresie pil. Wiesiołowski chorował na czerwonkę, nie powstrzymało go to jednak przed dalszą walką z bolszewikami.

We wrześniu 1920 r. został zatwierdzony w stopniu kapitana w Korpusie Wojsk Lotniczych (z dniem 1.04.1920 r.). Po wojnie z Sowietami, od 23.02.1921 r. pełnił funkcję zastępcy kierownika w warsztatach lotniczych w Krakowie. W okresie od 21.07.1921 r. do 18.05.1924 r. pracował jako wykładowca i kierownik działu w Oficerskiej Szkole Obserwatorów i Strzelców Lotniczych. Od maja 1924 r. był dowódcą eskadry w 4 PL w Toruniu (43 EL), a w dniu 1.03.1925 r. zatwierdzony został na stanowisku oficera taktycznego w 4 PL. W dniu 20.04.1927 r. otrzymał awans na stopień majora, a w czerwcu tegoż roku został przesunięty na stanowisko dowódcy dyonu w 4 PL. W końcu 1927 r. został przydzielony na czteromiesięczny kurs dla oficerów sztabowych lotnictwa przy Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie (z dniem 1.12.1927 r.). Od połowy listopada 1928 r. do początku września 1929 r. dowodził Dyonem Szkolnym 4 PL. W marcu 1932 r. został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Podoficerów Lotnictwa na stanowisko dyrektora nauk, a od stycznia 1934 r. przesunięty na stanowisko komendanta bazy (do czerwca 1934 r.). Przeniesiony w stan spoczynku z dniem 31.08.1934 r.

Za okres wojny z bolszewikami pil. Adolf Wiesiołowski odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 219, Krzyżem Walecznych oraz Polową Odznaką Pilota nr 28.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego