Szyfter Józef kpt. pil.
Sebastian Nowosad.
Ostatnia aktualizacja April 2, 2019, 11:33 a.m.
Tagi:
Urodzony 26.02.1893 r. w Stręszewie, syn Walentego i Anny. Po ukończeniu gimnazjum im. Marii Magdaleny w Poznaniu, w dniu 13.10.1913 r. został powołany do wojska niemieckiego. Początkowo służył w 2 kompanii I Batalionu Balonowego w Berlinie, od dnia 2.01.1915 r. walczył na froncie w szeregach 10 oddziału balonów. Egzaminy na obserwatora balonowego zdał dnia 6.06.1915 r. W trakcie służby frontowej został kilkukrotnie ranny. W lipcu 1917 r. został przeniesiony do 37 oddziału balonów. W roku 1918 został awansowany do stopnia sierżanta sztabowego, odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy, a w dniu 13.12.1918 r. zwolniony z wojska niemieckiego.
Po powrocie na teren Wielkopolski wstąpił w szeregi powstańców i od 27.12.1918 r. brał udział w walkach o Poznań, później walczył pod Rakoniewicami i Wolsztynem. Od 23.01.1919 r. dowodził 3 Kompanią Wartowniczą na Stacji Lotniczej w Ławicy. W lutym 1919 r. awansował do stopnia podporucznika. W okresie od 12.06.1919 r. do 4.02.1920 r. uczęszczał do Szkoły Pilotażu w Ławicy. Od 17.07.1920 r. służył w 4 EW, a od sierpnia do grudnia tegoż roku pełnił funkcję jej dowódcy. W dniu 19.08.1920 r. z powodu wady silnika lądował przymusowo i dostał się wraz z obserwatorem do niewoli sowieckiej. Jeszcze tego samego dnia obaj lotnicy zbiegli i powrócili na swoim samolocie do jednostki. W okresie pomiędzy 19.08. a 14.10.1920 r., będąc już dowódcą eskadry wykonał 28 lotów bojowych dla 5 Armii. W dniu 14.10.1920 r. uległ wypadkowi podczas wzlotu bojowego z por. Röderem pod Baranowiczami. Z powodu wady silnika jego maszyna spadła na ziemię, a pil. Szyfter połamał obydwie nogi.
W październiku 1920 r., będąc w stopniu podporucznika, otrzymał prawo noszenia odznaki lotnika na czas służby w wojskach lotniczych. Dekretem L. 2567 z 19.01.1921 r. został zatwierdzony w stopniu porucznika (z dniem 1.04.1920 r.). Po zakończeniu wojny z Sowietami Józef Szyfter objął dowództwo nad kompanią lotniczą w Ławicy, później został mianowany komendantem Parku Lotniczego 3 PL. W dniu 1.12.1924 r. awansowany na stopień kapitana (ze starszeństwem z dnia 1.07.1923 r.). W dniu 30.06.1926 r. został przeniesiony w stan spoczynku. Tuż przed wybuchem II Wojny Światowej, w dniu 31.08.1939 r. został zmobilizowany do 3 PL i przydzielony do 3 Bazy Lotniczej, gdzie został dowódcą kompanii wartowniczej. Podczas ewakuacji wraz z personelem Bazy, w rejonie Trembowli dostał się do niewoli radzieckiej i osadzony w obozie w Kozielsku. W dniu 2.04.1940 r. został wywieziony do lasku katyńskiego i tam zamordowany przez NKWD.
W uznaniu zasług i bohaterstwa wykazanego w okresie wojny polsko-bolszewickiej kpt. pil. Józef Szyfter odznaczony został m.in. Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 4688, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Niepodległości, a także Polową Odznaką Pilota nr 78.
Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą
Źródła:
Katyń: księga cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, red. J. Snitko-Rzeszut, Warszawa 2000.
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
H. K. Kujawa, Księga lotników polskich poległych, zamordowanych i zaginionych w latach 1939-1946. T. I. Polegli w kampanii wrześniowej, pomordowani w ZSRR i w innych okolicznościach podczas okupacji, rkps w zbiorach autora.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009 (wg . H,. Mordawskiego wypadek miał miejsce 12.10.1920 r.).
Rozstrzelani w Katyniu. Alfabetyczny spis 4410 jeńców polskich z kozielska rozstrzelanych w kwietniu-maju 1940, według źródeł sowieckich, polskich i niemieckich, T. I, red. M. Skrzyńska-Pławińska, Warszawa 1995.
Ł. Łydżba, Szkolnictwo lotnicze na Ławicy cz. 1., Lotnictwo z szachownicą Nr 12, Wrocław 2005.
K. A. Tarkowski, Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920, Warszawa 1991.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 40 z dn. 20.10.1920 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 5 z dn. 05.02.1921 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 38 z dn. 10.10.1922 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 131 z dn. 17.12.1924 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 23 z dn. 18.06.1926 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Rocznik Oficerski Rezerw, Ministerstwo Spraw Wojskowych Biuro Personalne, Warszawa 1934.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.
