Serednicki Aleksander płk pil.

Urodzony 6.02.1886 r. w Demenkach w powiecie czerkaskim, guberni kijowskiej, syn Władysława i Zofii. Ukończył szkołę Korpusu Kadetów w Kijowie, a następnie Oficerską Szkołę Kawalerii w Jelizawetgradzie (1903–1905). W randze podporucznika (korneta) dostał przydział do 8 Pułku Dragonów. W 1908 r. uzyskał awans na porucznika. W latach 1910-1912 był studentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Kawalerii w Petersburgu. Po ukończeniu szkoły awansował na podrotmistrza. Od września 1912 r. był kursantem w szkole aeronautycznej przy Politechnice Petersburskiej. Rok później został dowódcą kompanii aeronautycznej. Po wybuchu I Wojny Światowej dowodził szwadronem w 6 Pułku Huzarów. W marcu 1915 przeniesiony został do lotnictwa, służył w eskadrze floty napowietrznej aparatów ciężkich, latając na największych ówcześnie samolotach niszczycielskich „Ilja Muromiec”. Wkrótce mianowany został dowódcą eskadry, a następnie dywizjonu lotniczego. Od grudnia 1917 r. był członkiem Związku Wojskowych Polaków na Ukrainie. Do Polski przedostał się w sierpniu 1918 roku.

Dnia 27.12.1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego i w stopniu rotmistrza otrzymał przydział do Lotniska Wojskowego w Warszawie, po czym w stopniu majora przydzielony został do 1 lotniczego baonu uzupełnień. Na początku stycznia 1919 r. objął dowództwo nad 4 EW. Niedługo później zostaje mianowany dowódcą I Grupy Lotniczej i szefem lotnictwa Frontu Litewsko-Białoruskiego (od marca 1919 r.), szefem Sztabu Inspektoratu Wojsk Lotniczych i prezesem komisji do zbadania stanu lotnictwa (od 14.10.1919 r.), Szefem Lotnictwa przy Naczelnym Dowództwie WP (od 25.02.1920 r.), od 1.08.1920 r. szefem lotnictwa Frontu Północnego i 1 Armii, a od 20.09.1920 r. szefem lotnictwa Kwatery Naczelnego Wodza. W czasie pełnienia wszystkich tych funkcji cały czas czynnie brał udział w lotach bojowych wielokrotnie odznaczając się wielką odwagą. W dniu 19.05.1919 r. podjął brawurowy atak powietrzny na nieprzyjacielski oddział pancerny na torze kolejowym Wilno-Mińsk. W sierpniowych i wrześniowych walkach 1920 r. osobiście wykonywał głębokie i niebezpieczne loty wywiadowcze, często przy bardzo złych warunkach atmosferycznych.

Dekretem Naczelnego Wodza L. 2168 z dnia 11.06.1920 r. Aleksander Serednicki został zatwierdzony w stopniu podpułkownika (z dniem 1.04.1920 r.). W październiku 1920 r. otrzymał odznakę oficerską aeronauty obserwatora. Od 1 września 1921 został mianowany pierwszym dowódcą 3 Pułku Lotniczego w Poznaniu. W kolejnym roku awansowano go na pułkownika i przydzielono z dniem 9.03.1922 r. do Departamentu IV Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko Inspektora Wojsk Lotniczych. W czerwcu 1922 awansowany do stopnia pułkownika. W dniach 23.09-8.10.1924 r. prowadził pierwszy polski grupowy przelot samolotów Potez XV przez Alpy na trasie Paryż-Mediolan-Zagrzeb-Wiedeń-Warszawa. Płk pil. Aleksander Serednicki zginął w katastrofie lotniczej w okolicy Radomia w dniu 23.04.1926. Pochowany został 27.04.1926 w Warszawie.

Za wybitną działalność bojową płk Serednicki został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari V klasy nr 8078, Krzyżem Walecznych, oraz Polową Odznaką Pilota, ponadto orderami Św. Anny IV, III i II klasy, Św. Stanisława III klasy, Św. Włodzimierza IV klasy, Św. Jerzego IV klasy oraz rumuńskim Krzyżem Komandorskim Orderu Korony Rumunii i włoską odznaką pilota.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego