Peter Franciszek (Peter Franz) mjr pil. inż.

Urodzony 8.10.1896 r. w Wiedniu, syn Franciszka i Marii. Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości rozpoczął studia w Ecole Superieure de l’Aéronautique w Paryżu. Podczas I Wojny Światowej służył w wojsku austro-węgierskim. Od 1.10.1914 r. dowodził plutonem w 1 PP. Od początku listopada 1915 r. szkolił się na obserwatora w Wiener Neustadt. Początkowo latał na samolotach rozpoznawczych, brał udział w walkach na froncie włoskim (w 14 i 47 eskadrze) oraz froncie rosyjskim (w 47 eskadrze). W okresie od 1.04 do 1.05.1918 r. odbył szkolenie pilota myśliwskiego w Szkole Pilotów w Celowo. Latał jako dowódca w 3 Eskadrze Bojowej na myśliwcach Albatros D-III (Oef). Dnia 16.07.1918 r. odniósł dwa pierwsze zwycięstwa nad myśliwcami włoskimi Hanriot HD-1 nad Val del Concei w rejonie jeziora Garda. W dniu 4.08.1918 r. zestrzelił włoski samolot SVA-5, a 20.08 i 17.09. maszyny typu Pomilio, zyskując status asa. Szósty samolot zestrzelił w dniu 7.10.1918 r., był to brytyjski myśliwiec Sopwith Camel.

Po zakończeniu I Wojny Światowej, wstąpił do Wojska Polskiego w dniu 1.01.1919 r. Początkowo służył w Grupie Lotniczej we Lwowie, brał udział w obronie miasta przed Ukraińcami. Jeszcze w grudniu roku poprzedniego był instruktorem w zaimprowizowanej szkółce pilotów we Lwowie (wraz z ppor. pil. Mieczysławem Garsztką). W dniu 29.04.1919 r. lecąc z ppor. obs. Stanisławem Pietruskim na zwiad w rejonie Lwów–Dublany napotkał artylerię nieprzyjacielską, którą zaatakował z wysokości 50 m i zmusił jej załogę do ucieczki oraz pozostawienia sprzętu. Po skutecznym ataku zawrócił w kierunku polskich pozycji. Napotkawszy polski patrol poinformował o porzuconym sprzęcie artyleryjskim, w wyniku czego wrogie armaty zostały przejęte przez żołnierzy polskich. Został ranny w czasie lotów drużynowych w rejonie Kulikowa w połowie maja 1919 r. W czerwcu tegoż roku został uroczyście udekorowany Krzyżem Walecznych. Jesienią 1919 r., za dotychczasowe zasługi w walce, Naczelny Wódz przyznał mu prawo dożywotniego noszenia odznaki pilota. W okresie od lutego do marca 1920 dowodził 6 EW (po tragicznej śmierci por. Swoszowskiego), działającą w rejonie Tarnopola.

Po zakończeniu działań Franciszek Peter dowodził 3 RPL we Lwowie. Dekretem Naczelnego Wodza L. 2299 z dnia 9.09.1920 r. został zatwierdzony w stopniu kapitana (z dniem 1.04.1920 r.). Od 15.08.1922 r. pełnił funkcję komendanta parku w 2 PL w Krakowie. Od dnia 15.12.1923 r. był oficerem kontroli w zakładach Plage–Laśkiewicz w Lublinie. Rozporządzeniem Ministra Spraw Wojskowych z dnia 23.08.1924 r. został mianowany oficerem zawodowym w stopniu kapitana. W roku 1925 przeniesiony służbowo na dwuletnie studia do Francji. W październiku 1926 r. przeniesiony do kadry oficerów lotnictwa. Od 25.08.1927 r. pracował w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa na stanowisku kierownika oddziału silników. Dnia 21.02.1928 r. otrzymał awans na stopień majora (z dniem 1.01.1928 r.), a z dniem 31.03.1933 r. przeniesiony został w stan spoczynku. Franciszek Peter zmarł w 1968 r. w Warszawie.

Za okres wojny polsko–ukraińskiej i polsko–sowieckiej mjr pil. inż. Franciszek Peter odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8087, oraz Polową Odznaką Pilota nr 30. Uhonorowany został także rumuńską odznaką pilota.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego