Urodził się 17.08.1895 r. w Szubinie, jako syn Józefa Niewiteckiego, prawnika (zm. ok. 1910 r.) i Apolonii z d. Marten (ur. ok. 1872 r.). W 1914 r. powołany został do służby w wojsku niemieckim, następnie po ukończeniu w roku 1915 szkół pilotów w Grudziądzu i Poznaniu walczył w lotnictwie na froncie francuskim i angielskim. W dniu 3.05.1918 r. został zestrzelony i trafił do niewoli brytyjskiej.
Po odzyskaniu wolności wstąpił do armii gen. Hallera i wraz z nią powrócił do Polski, walczył w powstaniu wielkopolskim. W lotnictwie polskim latał w barwach 2 EW. W dniu 20.04.1920 r. został zestrzelony w okolicach Żytomierza i dostał się do niewoli bolszewickiej. Korzystając z paniki wojsk bolszewickich oraz pilnujących go wartowników zdołał zbiec i terroryzując stojącego na dworcu sowieckiego kierowcę przyjechał samochodem do eskadry. Skierowany został następnie do 14 EW. W dniu 22.09.1920 r. lecąc z pchor. obs. Serdeckim, dokonał zwiadu w rejonie Szepetówki. W trakcie wykonywania zadania załoga natknęła się na trzy pułki jazdy Budionnego na drodze Annopol–Ostrów. Pilot obniżył lot i zaatakował nieprzyjaciela z wysokości około 40 m. Śmiałymi atakami zadał przeciwnikowi poważne straty, wielu bolszewików zginęło lub zostało rannych. Pil. Niewitecki został wówczas ranny w rękę, a jego samolot otrzymał 14 trafień. Załoga szczęśliwie doleciała na lotnisko.
Dnia 10.11.1920 r. został zwolniony z wojska. Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych L. 2145 z 1922 r. przyznano mu tytuł i odznakę pilota za czas służby w Wojskach Lotniczych. Po wojnie osiadł w Bydgoszczy, gdzie był właścicielem kręgielni, autobusowej firmy przewozowej oraz Restauracji w fordońskiej „Strzelnicy” (przy dawnej ulicy Bydgoskiej 22 - ul. Fordońska 442 obok PKS). Właścicielką „Strzelnicy” była pierwotnie jego matka Apolonia Niewitecka*, wybitna polska patriotka i działaczka społeczna i członkini Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Fordonie, utworzonego w roku 1923. Rodzina Niewiteckich udostępniła „Strzelnicę” dla działalności TG „Sokół” w Fordonie i tamże mieścił się lokal Towarzystwa w całym okresie międzywojennym. Stefan Niewitecki był nie tylko działaczem TG „Sokół”, ale i jego głównym sponsorem, a w latach 1937-1938 prezesem. Stefan Niewitecki w sierpniu 1928 r. planował lot transatlantycki na jednopłatowcu z Warszawy do Nowego Yorku. Należał do Stronnictwa Narodowego, był członkiem Bractwa Kurkowego w Żninie. Po wybuch II wojny światowej brał udział walkach powietrznych w czasie wojny obronnej w kraju, następnie jako pilot walczył w dywizjonach polskich w Anglii. W 1946 r. powrócił do kraju, zamieszkał w Szczecinie, gdzie zmarł w dniu 25.05.1967 r. Pochowany został na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (nr kwatery: 40A, rząd 7, nr grobu 16).
Sierż. pil. Stefan Niewitecki został odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 435, Krzyżem Walecznych oraz Polową Odznaką Pilota nr 102.
* Apolonia Niewitecka z d. Marten została w dn. 30 października 1939 r. aresztowana przez hitlerowców i zamordowana w Dolinie Śmierci w Fordonie. „Strzelnica” rodziny Niewiteckich na bydgoskim Fordonie została zniszczona w 1945 roku.
Gazeta Robotnicza: organ Polskiej Partji Socjalistycznej Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego, Nr 190, 21.08.1928, s. 2.
Księga pamiątkowa ku uczczeniu siedemdziesiątej rocznicy założenia Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" w Fordonie 1923-1993, Bydgoszcz – Fordon 1993, s. 6, 76.
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009.
K. A. Tarkowski, Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920, Warszawa 1991.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Cmentarz Centralny w Szczecinie
Fotografie:
Dzięki uprzejmości P. dr inż. arch. Stefana Niewiteckiego
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.