Jurek Wacław chor. pil.

Urodzony 13.09.1896 r. w Krępie w powiecie ostrowskim, syn Ignacego i Konstancji z domu Czekalskiej. Wkrótce po ukończeniu sześcioklasowej szkoły ludowej rozpoczął trzyletnią praktykę ślusarską, pracował społecznie w Towarzystwie Terminatorów w Ostrowie. W 1914 r. podjął pracę pomocnika ślusarza. Dnia 1.10.1915 r. został powołany do służby w wojsku niemieckim. W armii zaborczej, do dnia 10.11.1918 r. służył w lotnictwie jako szeregowy.

W dniu 14.11.1918 r., jako ochotnik Wielkopolskiej Straży Pogranicznej w Kaliszu, wstąpił do Wojska Polskiego. Od 10.01.1919 r. szkolił się w Szkole Pilotów w Ławicy, następnie w Wyższej Szkole Pilotów w Poznaniu (którą ukończył 10.08.1920 r.). Następnie został przydzielony do 8 EW, w której służył od 10.08.1920 r. Wraz ze swoją eskadrą wyruszył na Front Wołyński. W okresie od 4–12.09.1920 r. odbył 14 lotów bojowych w rejonie Hrubieszowa i Włodzimierza Wołyńskiego. W tych dniach wsławił się w zwalczaniu kawalerii bolszewickiej z niskiego pułapu. Po prawie każdym wylocie wracał na lotnisko z uszkodzonym od kul samolotem. Dnia 17.09.1920 r. w trakcie trzeciego lotu w tym dniu wykonał zwiad w kierunku na Kowel–Czartorysk–Maniewicze. Pomimo przestrzelonego radiatora kontynuował zadanie. Wylądował dopiero po zapaleniu się karburatora (gaźnika), zdołał jednak wypełnić powierzone mu zadanie, z którego przywiózł cenne meldunki. Na początku października 1920 r. brał czynny udział w bombardowaniu sowieckich pociągów pancernych w rejonie Zwiahla.

W październiku 1920 r., będąc w stopniu kaprala, otrzymał prawo noszenia odznaki lotnika na czas służby w wojskach lotniczych. W dniu 14.06.1921 r. uzyskał awans na stopień chorążego, 13.07.1922 r. przeniesiony został do 3 eskadry 1 PL w Warszawie. Odbył 5 miesięczny kurs w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Chełmie, po którym powrócił do 1 PL i służył kolejno w 13 i 12 EW. Od 1.12.1926 r. był instruktorem w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Grudziądzu (jako oblatywacz samolotów wychodzących z remontu w parku lotniczym), a z dniem 26.03.1928 r. został przeniesiony do Lotniczej Szkoły Strzelców i Bombardierów, gdzie był pilotem eskadry ćwiczebnej. W kwietniu 1934 r. uległ wypadkowi lotniczemu, następnie przeniesiono go w stan spoczynku. Będąc w cywilu oddał się lotnictwu sportowemu. Po wybuchu II Wojny Światowej jako ochotnik zgłosił się do 4 PL w Toruniu. Od 5.09.1939 r. pełnił służbę w oddziale lotniczym w Dęblinie. W dniu 29.09 będąc dowódcą plutonu kompanii lotniczej brał udział w bitwie pod miejscowością Długie koło Dęblina. Po kapitulacji udało mu się przedostać do Grudziądza. Pracował jako robotnik w niemieckich zakładach naprawy samolotów. Inwigilowany przez służbę bezpieczeństwa III Rzeszy za udział w Powstaniu Wielkopolskim został aresztowany 22.02.1944 r. a następnie wysłany do obozu koncentracyjnego w Stutthof. Po wojnie był jednym z założycieli Aeroklubu Grudziądzkiego, w którym pełnił tam obowiązki kierownika wyszkolenia. Od 1.03.1958 r. pracował w Zarządzie Ruchu Lotniczego i Lotnisk Komunikacyjnych jako zawiadowca lotniska w Grudziądzu. Z dniem 1.11.1963 r. przeszedł na emeryturę, ale pozostał aktywnym działaczem Klubu Seniorów Lotnictwa. Wacław Jurek zmarł 4.09.1971 r.w Grudziądzu, i tam też został pochowany.

Odznaczony został m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 283, Krzyżem Walecznych, Brązowym Krzyżem Zasługi, Polową Odznaką Pilota nr 65, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921, Medalem X–lecia Odzyskania Niepodległości a także odznaczeniami rumuńskim (Krzyż I klasy „Za wierną służbę”).

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego