Iwaszkiewicz Wacław płk pil.

Urodzony 14.03.1893 r. w Kownie, syn Wacława i Stefanii. Jeszcze przed I Wojną Światową ukończył Korpus Kadetów w Pskowie oraz Morski Korpus Kadetów w Petersburgu W 1914 r rozpoczął służbę w marynarce rosyjskiej, pływał m. in. na okrętach „Joanna Złotoust” i „Caryca Marija”. W okresie od sierpnia do grudnia 1916 r. przebywał na szkoleniu lotniczym w Szkole Pilotów w Sewastopolu. Po ukończeniu sewastopolskiej szkoły przydzielony został do 13 eskadry biorącej udział w walkach na Froncie Rumuńskim.

Do polskiego lotnictwa, jako kapitan, wstąpił w dniu 24.04.1919 r. W okresie od września do kwietnia 1919 r. dowodził 4 EW. W późniejszym czasie latał w 12 oraz 14 EW. Od czerwca do lipca 1920 r. pełnił funkcję szefa lotnictwa w 4 Armii. Pilot Iwaszkiewicz szczególnie wsławił się w dniach 1-2.08.1919 r. W dniu 1.08.1919 r. lecąc z obserwatorem por. Tytusem Karpińskim odbyli lot rozpoznawczy w kierunku Słucka. Załodze w okolicy wsi Tucza udało się wykryć artylerię, która od dłuższego czasu ostrzeliwała polskie oddziały. Pilot obniżył lot pomimo silnego ostrzału z ziemi. W kierunku przeciwnika poleciały bomby tak celnie, że artyleria nie stwarzała już zagrożenia. Dnia następnego polska załoga zaatakowała pociąg transportowy w okolicy stacji Horodzieja. Pilot obniżył pułap do około 200 – 300 m a lokomotywa została ostrzelana ogniem k. m. Pomimo silnego ostrzału z ziemi lotnicy zaciekle nacierali, atakując do ostatniego naboju. Maszynista ostrzeliwanego pociągu odczepił wagony i z samą lokomotywą ratował się ucieczką.

Po zakończeniu wojny polsko–bolszewickiej pracował w Dyonie Lotnictwa Morskiego, gdzie był dowódcą 1 i 2 eskadry oraz instruktorem pilotażu. Na przełomie 1922 i 23 r. był oficerem taktycznym w 2 PL w Krakowie. Ponadto pracował w OSOL w Toruniu, a od sierpnia 1923 r. do czerwca 1924 r. piastował kierownicze stanowisko w CWL w Warszawie. Awansowany na stopień majora w kwietniu 1924 r. Następnie przydzielony do Oddziału IV Sztabu Generalnego. W latach 1924 do 1926 odbył staż we Francji. W grudniu 1925 r. został przesunięty z Oddziału IV Sztabu Generalnego do Oddziału III na stanowisko referenta. W lutym 1926 r. został przeniesiony do 1 PL na stanowisko dowódcy I dyonu. W 1928 r. dowodził I Dyonem 6 Pułku Lotniczego we Lwowie. Od listopada 1928 r. obejmował stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy dowódcy 6 PL. Z dniem 1.01.1930 r. został awansowany na stopień podpułkownika. W latach 1930 do 1936 był dowódcą 5 Pułku Lotniczego w Lidzie. Od listopada 1936 r. do listopada 1938 r. był komendantem Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie, a następnie do czerwca 1939 r., dowodził Grupą Szkół Lotniczych. Przed wybuchem II Wojny Światowej objął dowództwo 3 Grupy Lotniczej.

We wrześniu 1939 r. dowodził lotnictwem i obroną przeciwlotniczą Armii "Łódź". Dnia 18.05.1940 r., we Francji mianowany został komendantem Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Lyon-Bron (od 18.05.1940 r.). W dniu 17.07.1940 r., ewakuował się do Glasgow. W Wielkiej Brytanii powierzono mu funkcję I zastępcy Inspektora Polskich Sił Powietrznych. W roku 1942 pełnił obowiązki komendanta Szkoły Pilotażu w Newton. Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji, zmarł w Londynie w dniu 13.02.1963 roku.

Płk pil. Wacław Iwaszkiewicz odznaczony został m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8103, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej („Krzyż Zasługi” Litwy Środkowej), Polową Odznaką Pilota nr 9, Medalem Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921, Medalem X-lecia Odzyskania Niepodległości oraz włoską i francuską odznaką pilota.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego