Urodzony 7.03.1898 r. w Szamotułach, syn Józefa i Marii. Z wykształcenia technik motorowy, w dniu 1.07.1916 r. wcielony został do wojska niemieckiego. Będąc w służbie niemieckiej ukończył Szkołę Lotniczą w Poznaniu.
W dniu 7.01.1919 r. zgłosił się na ochotnika do służby w Wojsku Polskim. Początkowo przydzielony został do Stacji Lotniczej w Ławicy, a od 20.02.1919 r. trafił do 2 EWlkp (późniejsza 13 EM). W kwietniu 1919 r. wraz z eskadrą wyruszył na front południowy, od czerwca tegoż roku walczył na froncie północnym. W dniu 28.07.1919 r. wraz ze swoją jednostką został przerzucony na Front Białoruski. Dnia 6.08.1919 r., podczas bombardowania dworca kolejowego w Mińsku, sierż. Filipak wraz z sierżantem T. Kostro zauważyli, że w kierunku Bobrujska odjeżdża pociąg pancerny, skierowali się w jego stronę i zrzucili w jego kierunku ostatnią bombę. Rozerwała ona tor i unieruchomiła nieprzyjacielską jednostkę. Następnie lotnicy rozpoczęli ostrzał z broni maszynowej. Celny strzał oddany z wrogiego pociągu zdołał przestrzelić skrzydło polskiego Halberstadt C V. Pilot zmuszony został do lądowania płonącym samolotem na terytorium kontrolowanym przez sowietów. Polska załoga ukryła się w lesie, jednak została ujęta przez bolszewików i trafiła do niewoli. Po 6 dniach sierż. Filipiakowi wraz z obserwatorem udało się zbiec i po długiej tułaczce dotrzeć do jednostki. W trakcie działań wojennych wsławił się w akcjach pościgowych za uchodzącym przeciwnikiem, zmusił do milczenia bolszewicką baterię atakującą polską piechotę. Pomimo przestrzelonego śmigła nie lądował awaryjnie tylko doprowadził uszkodzony płatowiec szczęśliwie na lotnisko.
Po wojnie z bolszewikami służył w 3 PL., w dniu 19.10.1921 r. przeniesiony został do rezerwy. Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych L. 2145 z 1922 r. przyznano mu tytuł i odznakę pilota za czas służby w Wojskach Lotniczych. Ppor. pil. Władysław Filipiak zmarł 23.04.1925 r. w Poznaniu.
Ppor. pil. Władysław Filipiak za wybitne zasługi dla Polski w okresie wojny z bolszewikami odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8097, Krzyżem Walecznych oraz Polową Odznaką Pilota.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
Księga pamiątkowa 3-go Pułku Lotniczego 1918-1928, Poznań 1928.
Ł. Łydżba, II Wielkopolska Eskadra Lotnicza (13. Eskadra Myśliwska), Lotnictwo z szachownicą nr 7, 2003.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
Polska Flota Napowietrzna, nr 6-7, 1919 r.
Polska Flota Napowietrzna, nr 8, 1919 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 1 z dn. 26.01.1922 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 41 z dn. 27.10.1922 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych - Oddział V Sztab Generalny, Warszawa 1923.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.