Urodzony 30.11.1890 r. w Wenecji we Włoszech, syn Ambrożego i Marii. W Wiedniu ukończył szkołę realną, a także Korpus Kadetów. W dniu 18.08.1911 r. rozpoczął służbę w wojsku austro–węgierskim, w 40 PP w Rzeszowie. W okresie od 1.07. do 30.09.1916 r. uczył się w Szkole Topograficznej w Serbii, pracował następnie w 10 Wojennym Oddziale Pomiarowym na stanowisku topografa.
Do Wojska Polskiego wstąpił 23.11.1919 r., początkowo służył w Wojskowym Instytucie Geograficznym. W dniu 1.03.1920 r. ochotniczo zgłosił się na 3 kurs do OSOL. Po odbytym przeszkoleniu przydzielony został do 4 EW. Wraz ze swoją eskadrą brał udział w bitwie warszawskiej. W dniu 15.08.1920 r. w trakcie ataku na oddziały bolszewickie z bardzo nieznacznej wysokości jego płatowiec został wielokrotnie trafiony kulami wroga. W dniach 15-16.08.1920 r. wykonywał loty wywiadowcze w rejonie Garwolina, Korytnicy, Kończyc i Dębowa przynosząc cenne informacje o rozlokowaniu i liczebności wroga, ponadto napotkane oddziały zbombardował. Dnia 7.10.1920 r. podczas lotu wywiadowczego od Kojdanowa wzdłuż rzeki Uszy natknął się na oddziały sowieckie, które zaatakował. Pomimo silnej obrony i ostrzału z ziemi udało mu się wywołać panikę i rozproszyć wroga. Dwa dni później wykonał lot łącznikowy w celu nawiązania kontaktu z grupą gen. Krajeńskiego. Zadanie wykonał w trudnych warunkach atmosferycznych i terenowych. Lądował w Drębsku, zaledwie 10 km od nieprzyjaciela, doręczył rozkazy i odebrał meldunki sytuacyjne. W dniu 14.10.1920 r. uległ wypadkowi podczas wzlotu bojowego samolotem LVG C V pod Baranowiczami wraz z por. pil. Józefem Szyfterem. Z powodu wady silnika ich maszyna spadła na ziemię, por. Röder został ranny, a pil. Szyfter połamał obydwie nogi.
Po wojnie z bolszewikami, od dnia 17.08.1921 r. pracował przy wytyczaniu przebiegu granicy polsko–bolszewickiej. Za okres wojny z Sowietami Jan Röder odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 253 oraz Polową Odznaką Obserwatora.
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009 (wg autora tej publikacji obserwator został ranny pod Baranowiczami w dniu 12.10.1920 r.).
K. A. Tarkowski, Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920, Warszawa 1991.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.