Ratomski Stanisław mjr pil. obs.
Sebastian Nowosad.
Ostatnia aktualizacja Feb. 2, 2018, 9:17 a.m.
Tagi:
Urodzony 4.12.1896 r. w Prudach. Podczas wojny polsko–bolszewickiej służył w barwach 3 EW. W dniu 8.05.1920 r. wraz ze swą jednostką wspierał piechotę polską w walkach nad Dnieprem i okolicach stacji Darnica. Będąc wówczas w stopniu porucznika zaatakował ogniem k. m. wycofującego się nieprzyjaciela, zbombardował również sowieckie transporty kolejowe. Cała akcja toczyła się na niebezpiecznie niskim pułapie i pod ciągłym ostrzałem z ziemi. Zmusił maszynistę do pozostawienia całego transportu i ucieczki samą lokomotywą w stronę Dymarki. Po powrocie na lotnisko okazało się, że samolot został kilkanaście razy trafiony kulami bolszewickimi. Wraz z majorem Kossowskim brali udział w bombardowaniu sowieckich transportów oraz pociągów na stacji kolejowej Demirki. W dniach 28.05.1920 r. i 1.06.1920 r. wspierał obronę miejscowości Rżyszczew i Witaczew. Oddziały przeciwnika wspomagane były przez statki pancerne, zaatakowane przez por. Ratomskiego zmuszone zostały do odwrotu i ścigane przez lotników 3 EW aż do Kaniowa. Ponownie powrócił samolotem poważnie uszkodzonym od kul przeciwnika. Również w dniu 1.06.1920 r. odbył lot w poszukiwaniu kilku oddziałów z 7 Dywizji Piechoty. Po nawiązaniu łączności i wykonaniu tego zadania otrzymał rozkaz zaatakowania konnicy bolszewickiej nękającej żołnierzy z 7 DP. Przeciwnik został zbombardowany i ostrzelany z broni pokładowej. W wyniku ataku por. Ratomskiego atakująca kawaleria nieprzyjaciela została rozproszona. Samolot został tak poważnie uszkodzony, że z trudnością osiągnął polskie linie i awaryjnie lądował na południe od Kijowa. Pilot rozpoczął naprawę maszyny, zaś por. Ratomski pieszo udał się do Kijowa w celu sprowadzenia pomocy. Ostatecznie udało się uratować płatowiec. W dniu 18.08.1920 r., wraz z por. pil. Marianem Romeyko, w bardzo niesprzyjających warunkach atmosferycznych wykonał lot wywiadowczy w kierunku Węgrowa i Drohiczyna. Efektem lotu były meldunki, dzięki którym dowództwo 4 Armii zarządzić mogło kontrakcję i odciąć sowieckie tabory w rejonie Drohiczyna.
W październiku 1920 r., będąc w stopniu porucznika, otrzymał tytuł i odznakę obserwatora na czas służby w wojskach lotniczych. Z dniem 1.03.1924 r. został zatwierdzony na stanowisku oficera taktycznego w 2 PL. Następnie (w okresie od lipca 1924 r. do maja 1925 r. i od września 1926 r. do lipca 1928 r.) dowodził II Dyonem Lotniczym w 2 PL, w międzyczasie pełnił też stanowisko oficera taktycznego w tymże pułku. Awansowany na stopień majora z dniem 15.08.1924 r. W końcu 1927 r. został przydzielony na czteromiesięczny kurs dla oficerów sztabowych lotnictwa przy Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie (z dniem 1.12.1927 r.). Z dniem 14.07.1928 r. został przeniesiony do 5 PL, gdzie został dowódcą dyonu. Z dniem 31.08.1935 r. został przeniesiony w stan spoczynku. W czasie II Wojny Światowej przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie służył w Polskich Siłach Powietrznych. Mjr pil. obs. Stanisław Ratomski zmarł w dniu 8.05.1981 r.
Za zasługi w trakcie walk z bolszewikami odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 306, Krzyżem Walecznych oraz Polową Odznaką Obserwatora nr 15.
Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą
Źródła:
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009.
J. Pawlak, Polskie eskadry w latach 1918-1939, Warszawa 1989.
K. A. Tarkowski, Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920, Warszawa 1991.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
LiOPGP, nr 6, 1937 r.
LiOPGP, nr 12, 1937 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 40 z dn. 20.10.1920 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 42 z dn. 10.04.1925 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 131 z dn. 17.12.1924 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 43 z dn. 13.10.1926 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr n28 z dn. 23.12 1927 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 10 z dn. 4.07.1935 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 3 z dn. 29.01.1929 r.
Rocznik oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928.
Rocznik Oficerski 1932, Ministerstwo Spraw Wojskowych Biuro Personalne, Warszawa 1932.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.
