Kubala Kazimierz mjr obs. mgr

Urodzony 26.01.1893 r. w Podłężu w powiecie bocheńskim, syn Franciszka i Salomei. Po ukończeniu gimnazjum w Sanoku rozpoczął studia farmaceutyczne na Uniwersytecie Lwowskim. W czasie I Wojny Światowej służył w wojsku austro-węgierskim, do którego wcielony został w dniu 1.08.1914 r. Początkowo służył w piechocie, w 13 i 58 PP. Od 15.06.1916 r. przebywał na kursie obserwatorów w Wiener Neustadt, po ukończeniu którego służył w 11 Kompanii Balonowej i 26 Kompanii Lotniczej, z którymi brał udział w walkach na froncie włoskim i albańskim.

W listopadzie 1918 walczył jako obserwator w obronie Lwowa (w dniach od 5-22.11.1918 r. odbył łącznie 16 lotów bojowych). W okresie od 1.02 do 24.03.1919 r. odbył kurs pilotażu w Wyższej Szkole Lotniczej w Warszawie. Od 1.04.1919 był oficerem taktycznym przy Sztabie Szefostwa Lotnictwa Naczelnego Dowództwa WP. Od 18.09.1919 r. walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, w barwach 59 EBre. Dekretem Naczelnego Wodza L. 2299 z dnia 9.09.1920 r. został zatwierdzony w stopniu kapitana (z dniem 1.04.1920 r.). Od 30.03.1920 r. do 25.12.1920 r. służył w III Dywizjonie Lotniczym na stanowisku obserwatora oraz oficera taktycznego. W trakcie działań bojowych wykonał 158 lotów nad nieprzyjacielem. Dał się poznać jako znakomity lotnik, wykonywał bardzo skuteczne naloty na stanowiska sowieckiej artylerii i przynosił niezwykle cenne meldunki (w dniu 24.04.1920 r.). Wymieniony został w „Rozkazie pochwalnym dla III Dywizjonu Lotniczego” dowódcy 6 Armii z dnia 11.09.1920 r.

Po zakończeniu działań wojennych ukończył studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskując tytuł magistra farmacji. Od 29.11.1922 r. ponownie służył w Wojsku Polskim w 2 PL z przydziałem do CWL. Rozporządzeniem Ministra Spraw Wojskowych z dnia 23.08.1924 r. został mianowany oficerem zawodowym w stopniu kapitana (z dniem 1.07.1924 r.). W latach 1924-1925 ukończył bydgoską i grudziądzką szkołę pilotów. W roku 1926 r. nadano mu tytuł obserwatora balonowego oraz tytuł i odznakę pilota (L. 829) na czas służby w wojskach aeronautycznych. W roku 1926 został członkiem Polskiej Misji Zakupów Wojskowych w Paryżu. We wrześniu 1926 r. został przeniesiony z CZL do Komisji Nadzoru Technicznego nr 2 na stanowisko przewodniczącego oraz na stanowisko referenta w Departamencie IV M.S.Wojsk. Z dniem 1.01.1928 r. awansowany na stopień majora i przeniesiony do 1 PL.

Wraz z pil. Ludwikiem Idzikowskim, którego był nawigatorem, na samolocie Amiot dokonali próby przelotu z Paryża do Nowego Jorku. Pierwszy lot odbył się w dniu 3.08.1928 r., musiał zostać przerwany z powodu awarii i pęknięcia zbiornika z olejem. Druga próba odbyła się 13.07.1929 r. Nierówna praca silnika zmusiła załogę do awaryjnego lądowania na wyspie Graciosa na Archipelagu Azorskim. Samolot skapotował, w płonącym wraku zginął pilot Ludwik Idzikowski, a obs. Kazimierza Kubalę zdołano uratować. Po powrocie do Polski został początkowo dowódca dywizjonu liniowego w 6 PL. W styczniu 1930 r. został przydzielony na trzymiesięczny kurs oficerów sztabowych lotnictwa przy Wyższej Szkole Wojennej. W roku 1930 sporządził memoriał oskarżający płk. Ludomiła Rayskiego, ówczesnego szefa Departamentu Żeglugi Powietrznej M.S.Wojsk. i Józefa Becka (szefa gabinetu M.S.Wojsk.) o zły stan polskiego lotnictwa i zdradę państwowych interesów. W kwietniu 1931 r. został skazany na 7 miesięcy pozbawienia wolności, następnie zdegradowany i wydalony z wojska. W 1933 zamieszkał w Brazylii, gdzie prowadził własną firmę zajmującą się reperacją zegarów do dystrybutorów paliwowych oraz wykonywaniem odlewów metalowych. Zmarł w dniu 13.04.1976 w Sao Paulo.

Mjr Kazimierz Kubala odznaczony został m.in. Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 486, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Polową Odznaką Obserwatora nr 23.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego