Urodzony 25.12.1888 r. w Syczówce koło Smoleńska, syn Jana i Emilii. Ukończył gimnazjum filologiczne, oraz politechnikę, na której uzyskał tytuł inżyniera. Do Legionów Polskich wstąpił na ochotnika w dniu 7.08.1914 r. W walkach brał udział w składzie 2 Pułku Ułanów, od 1.12.1915 r. był dowódcą plutonu, a rok później został dowódcą szwadronu karabinów maszynowych. W dniu 19.02.1918 r. zostaje internowany.
Po wstąpieniu do Wojska Polskiego od 2.11.1918 r. służy w 5 EL, następnie w eskadrach 9 EW i 39 EBre. Rozkazem szefa Sztabu Generalnego z 13.02.1919 r. otrzymał przydział do CSL przy Sekcji Żeglugi Napowietrznej. W dniu 1.08.1919 r. został skierowany na I kurs do OSOL w Warszawie. Kurs ukończył we wrześniu tegoż roku. Przydzielony został do V Dyonu Lotniczego, a od grudnia 1920 r. do sierpnia roku następnego przebywał w Niższej Szkole Pilotów w Bydgoszczy. Z dniem 1.04.1920 r. został zatwierdzony w stopniu kapitana (Dekret L. 2299 z dnia 9.09.1920 r.).
Walczył w barwach 3 EW, jako obserwator oraz adiutant dowódcy V Dyonu Lotniczego. W dniu 19.04.1920 r. odbył zwiad w głąb terytorium nieprzyjaciela (532 km) w kierunku Kijowa. Dokonał bombardowania dworców kolejowych w Kijowie, Żytomierzu oraz Czudniowie. Dnia 26.04.1920 r. na polecenie Szefa Ścisłego Sztabu Naczelnego Wodza dokonał zwiadu w rejonie Koziatyn–Berdyczów. W wyniku jego dokładnego rozeznania obydwie miejscowości zostały zajęte przez oddziały polskie. W trakcie tego lotu pomimo silnego ostrzału z ziemi oraz uszkodzeń samolotu, obniżył pułap i zaatakował bolszewików bronią maszynową oraz bombami. W dniu 20.05.1920 r. brał udział w bombardowaniu pociągów pancernych na stacji Demirki, jego skuteczne ataki spowodowały wycofanie jednostek wroga, jeden pociąg został uszkodzony. Cztery dniu później, współpracując z oddziałami piechoty, dokonał bombardowania miejscowości Rższczew, po rozpoznaniu liczebności i sił przeciwnika zaatakował go ogniem k. m. następnie zrzucił meldunek sytuacyjny 14 Dywizji Piechoty Wielkopolskiej. Dzięki jego zaangażowaniu udało się zająć Rższczew z minimalnymi stratami po stronie polskiej. Dnia 30.05. tegoż roku atakował statki bolszewickie na Dnieprze. Jeden został zatopiony, a drugi (pancerny) wyrzucony na brzeg. W dniu 5.06.1920 r. został ranny w głowę podczas lotu Breguet’em z mjrem Kossowskim gdy, podczas walki powietrznej z sowieckim myśliwcem typu SPAD, ich samolot został ostrzelany przez maszynę bolszewicką.
W październiku 1920 r., będąc w stopniu rotmistrza, otrzymał prawo noszenia odznaki obserwatora na czas służby w wojskach lotniczych. Mianowany pilotem balonów wolnych został w roku 1921. W dniu 20.12.1921 r. został przeniesiony z CZL do rezerwy. Pracował w przemyśle ciężkim i branży motoryzacyjnej, a od 1933 r. w PLL LOT. Jako oficer rezerwowy został w marcu 1930 r. przeniesiony z 1 PL do 6 PL. Kpt. Stanisław Daszewski zmarł w dniu 29.11.1959 r.
Za wybitne zasługi odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8085, Krzyżem Walecznych oraz Polową Odznaką Obserwatora nr 59.
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009.
K. A. Tarkowski, Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920, Warszawa 1991.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
LiOPGP, nr 6, 1937 r.
Dziennik Rozkazów Wojskowych, Nr 20 z dn. 22.02.1919 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 36 z dn. 22.09.1920 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 40 z dn. 20.10.1920 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 42 z dn. 24.12.1921 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 41 z dn. 27.10.1922 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Dziennik Rozkazów Wojskowych M.S.Wojsk., Nr 7 z dn. 25.03.1930 r.
Rocznik Oficerski Rezerw, Ministerstwo Spraw Wojskowych Biuro Personalne, Warszawa 1934.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.