Noble Edwin Lawrence kpt. pil.

Urodzony w 23.08.1891 r. w Charlestown w stanie Massachusets. Z wykształcenia inżynier, w roku 1915 ukończył Sheffield Scientific School, należącą do Uniwersytetu w Yale. Następnie w 1917 r. wstąpił do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (U.S.Air Service) i został skierowany na szkolenie w Mineola Field, po którym został wysłany do Francji. Po zakończeniu działań wojennych pracował w Wydziale Rekwizycji i Roszczeń AEF.

W lotnictwie polskim służył od dnia 1.09.1919 r. do maja roku następnego. Wchodził w skład klucza 7 Eskadry Bojowej im. Kościuszki, dowodzonego przez por. pil. E. Corsiego. Odznaczył się szczególną odwagą atakując przeciwnika z nieznacznego pułapu często pod ogniem k.m. i artylerii. Podczas jednego z lotów wywiadowczych w okolicy Berdyczowa jego samolot został ostrzelany przez sowiecką baterię przeciwlotniczą. Por. Noble posłużył się pewnym fortelem - zmniejszył obroty silnika i zaczął wytracać wysokość symulując tym samym zestrzelenie. Kiedy znalazł się na pułapie około 100 m, tuż nad głowami przeciwników, ustawił swojego Oeffaga D III nosem w kierunku wroga i otworzył pełny gaz. Celne serie z obydwu luf siały spustoszenie wśród zupełnie zaskoczonej obsługi baterii p-lot. Żołnierze, których nie sięgnęły kule Noble'a rzucili się do panicznej ucieczki.

W dniu 26.04.1920 r. odbył trzy loty bojowe o łącznym czasie trwania 6 godzin. Tego dnia niezwykle skutecznie zwalczał kolumny i tabory sowieckie oraz pociągi pancerne i artylerię. Jego samolot znajdował się pod ciężkim ostrzałem. Podczas ostatniej jego akcji w tym dniu wraz z trzema innymi pilotami z 7 EM atakował bolszewików pod Berdyczowem. Następnie lecąc samotnie puścił się do ataku na pociąg pancerny stojący na stacji. Jedna z kul wystrzelonych z pociągu trafiła lotnika w łokieć prawej ręki. Ciężko ranny, sterując wyłącznie lewą ręką pil. Noble przeleciał pomimo bólu i upływy krwi około 85 -100 km. Szczęśliwie wylądował na lotnisku Połonne, po czym wycieńczony stracił przytomność. Po tygodniowym leczeniu w szpitalu polowym w jednostce (prowizorycznym wagonie sanitarnym) został przeniesiony do polskiego szpitala w Kownie, a następnie do szpitala Amerykańskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie. Rana okazała się jednak bardzo poważna, a ponadto wdało się zakażenie, ostatecznie ppor. Noble został odesłany do Amerykańskiego Szpitala w Paryżu gdzie przeszedł skomplikowaną operację. Doznany uraz na zawsze wyeliminował go z latania i mimo długotrwałego leczenia został inwalidą. Brawurowa akcja Edwina Noble nad Berdyczowem wywołała spory chaos wśród wojsk bolszewickich oraz przyczyniła się do ucieczki z niewoli wielu polskich jeńców, którzy wykorzystali powstałe zamieszanie. To właśnie za ten ostatni lot bojowy został przedstawiony do odznaczenia krzyżem Virtuti Militari oraz awansowany na stopień kapitana.

Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych z dnia 12.03.1921 r. otrzymał prawo noszenia odznaki pilota wraz z przysługującym tytułem na czas Służby w Wojskach Lotniczych. Za przykładną służbę odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 77 oraz Krzyżem Walecznych i awansowany rozkazem Ministra Spraw Wojsk. (nr 1232 z dnia 23.09.1920 roku) do stopnia kapitana. W roku 1928, za czyny bojowe w czasie wojny 1918-1920, otrzymał Polową Odznakę Pilota nr 109. Został uhonorowany również Krzyżem Polskich Żołnierzy z Ameryki.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego