Corsi Edward (Edwin) C. kpt. pil.

Urodzony w dniu 10.11.1897 r., pochodził z Brooklynu w Nowym Yorku. Już w roku 1916 wyruszył do Europy, gdzie służył na froncie jako kierowca ambulansu sanitarnego. Wstąpił do francuskiej Legii Cudzoziemskiej, a następnie skierowany został do służby w lotnictwie, ukończył szkołę Blériota w Avord i otrzymał przydział do 77 Eskadry SPADów. Podczas samotnego lotu na maszynie typu SPAD VII mającego na celu zniszczenie niemieckiego balonu obserwacyjnego, został dwukrotnie raniony przez niemieckie Fokkery. Ostatkiem sił zdołał wylądować za linią aliantów i trafił do francuskiego szpitala. Samolot Corsiego został tak mocno podziurawiony niemieckimi kulami, że nie nadawał się do remontu i przeznaczono go do kasacji.

W lotnictwie polskim służył od dnia 1.09.1919 r. do września roku następnego. Był dowódcą jednego z dwóch kluczy 7 eskadry. W dniu 29.01.1920 r. wracając z lotu łącznikowego trafił na załamanie pogody i śnieżycę, która uniemożliwiała pilotowi orientację w terenie. Na oparach paliwa zdołał jednak wylądować na zaoranym polu. Przy pomocy okolicznych mieszkańców dotarł na dworzec w Tarnopolu, skąd nadał telegram od swojej jednostki, następnie przez dwa dni gościł u miejscowego popa. Na lotnisko Lewandówka wrócił wraz z por. Chessem, zamarznięty samolot został rozebrany na części.
W trakcie wojny z bolszewikami odbył szereg dalekich lotów wywiadowczych w głąb obszaru zajętego przez przeciwnika, jak również wiele lotów przyfrontowych, ponadto wykonywał liczne zadania łącznikowe na rzecz Sztabu 2 Armii. Podczas lotów atakował wroga bombami oraz ogniem karabinów maszynowych, po wylądowaniu zawsze dostarczał cennych informacji wywiadowczych. Wraz z innymi lotnikami eskadry kościuszkowskiej brał udział w nalocie na statki bolszewickie na Dnieprze w dniu 30.05.1920 r., przyczyniając się do zatopienia statku pancernego. W dniach 9-14.05.1920 r. oprócz akcji zwiadowczych wykonywał również loty łącznikowe dla sztabu 2 Armii, mimo trudnych warunków atmosferycznych. Wybitnie odznaczył się również w czasie obrony Lwowa w dniu 18.08.1920 r. Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych z dnia 12.03.1921 r. otrzymał prawo noszenia odznaki pilota wraz z przysługującym tytułem na czas służby w Wojskach lotniczych. Zwolniony ze służby kontraktowej w Wojsku Polskim z dniem 2.05.1923 r.

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych pracował w przemyśle lotniczym a następnie w branży ubezpieczeniowej. Kpt. Corsi był autorem wydanej w 1933 r. książki pt. "Poland: Land of the White Eagle". Kpt. pil. Edward Corsi zmarł w dniu 24.02.1971 r. Za okres wojny z bolszewikami odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 3018 (w dniu 2.10.1920 r.), Polową Odznaką Pilota nr 105 oraz Krzyżem Walecznych. Został uhonorowany również Krzyżem Polskich Żołnierzy z Ameryki.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego