Urodzony 19.08.1896 r. w Kansas. W dniu 2.08.1917 r. wstąpił do wojska brytyjskiego, gdzie w listopadzie ukończył 21 dniowy kurs pilotażu. Od początku kwietnia 1918 r. był pilotem w brytyjskim RAF.
W barwach lotnictwa polskiego służył od 1.09.1919 r., był najstarszym spośród amerykańskich ochotników. Walcząc w barwach 7 EM (w kluczu dowodzonym przez por. pil. E. Corsi) odznaczył się odwagą oraz brawurą wykonując wiele lotów bojowych, podczas których wykazał się w zwalczaniu oddziałów przeciwnika. W dniu 26.04.1920 r. pomimo silnego bólu głowy wykonał trzy loty bojowe, każdy trwał około dwóch godzin. Tego dnia z wielkim skutkiem atakował kolumny wroga zadając mu wielkie straty. Podczas drugiego lotu w tym dniu jego samolot został tak poważnie uszkodzony, że po powrocie na lotnisko został wymieniony jeden z płatów. Trzeci raz wzbił się powietrze na lot grupowy mający na celu atak na stację kolejową w Berdyczowie i znajdującą się w jego okolicach kolumnę bolszewicką. Dnia 30.05.1920 r. wraz z kpt. Marianem Cooperem i kpt. Edwardem Corsim wspierał nalot polskich Breguetów na bolszewicki port wojenny w Czerkasach. Podczas tego lotu ostrzeliwał m.in. jednostki wroga na Dnieprze. W wyniku ataku lotnictwa polskiego jeden ze statków poszedł na dno, a drugi - pancerny monitor został wyrzucony na brzeg. Jak się później okazało akcja ta powstrzymała sowieckie natarcie na miejscowość Trypole.
W czerwcu 1920 r. por. Clark poważnie zachorował, został ewakuowany z pierwszej linii frontu na leczenie ostrego zapalenia płuc. Choroba wyeliminowała go z dalszych lotów bojowych 7 EM. W dniu 17.09.1920 r., będąc w randze kapitana, został na własną prośbę zwolniony ze służby. Carl H. Clark odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 3229, Polową Odznaką Pilota nr 108 oraz Krzyżem Walecznych. Został uhonorowany również Krzyżem Polskich Żołnierzy z Ameryki.
R. F. Karolevitz, R. S. Fenn, Dług Honorowy. Amerykańscy piloci Eskadry Myśliwskiej im. Kościuszki w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920, Warszawa 2005.
Z. Kozak, Udział lotników amerykańskich w wojnie polsko-bolszewickiej, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 18, 1995 (wg tej publikacji kontrakty dotyczące służby amerykańskich lotników w Wojsku Polskim zostały podpisane w dniu 26.08.1919 r. w Paryżu z datą 1.09.1919 r.).
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009.
K. A. Tarkowski, Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920, Warszawa 1991.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.