Lloyd C V "Fornir" (lub "Kikeriki")

Wersja C V wprowadzona została do służby w 1917 r. jako następca niezbyt udanego modelu C IV. Konstruktorzy dążąc do poprawy osiągów zastosowali mocniejszy silnik, poprawiona została również aerodynamika, dodano kołpak, a także zmniejszono gabaryty oraz zmieniono obrys końcówek płatów i steru kierunku na bardziej zaokrąglony. Przydomek "Fornir" pochodzi od całościowego pokrycia sklejkowego samolotu (z wyjątkiem lotek i sterów), austriaccy lotnicy ze względu na koguci wygląd nazywali go "Kikeriki" (dosłownie "kukuryku"). Samolot ten wykorzystywano na Froncie Wschodnim i Froncie Włoskim. Podobnie jak wersja C IV, tak i C V nie był udanym samolotem, w dalszym ciągu kruchość kadłuba była przyczyną wielu uszkodzeń płatowca. W niedługim czasie od wprowadzenia do służby samoloty te wycofane zostały do szkół lotniczych. Samolot Lloyd C V produkowany był w trzech wytwórniach: macierzystej - seria 46, Wiener Karoserie Fabryk - seria 82 i w zakładach Marta. Wyprodukowanych zostało około 100 egzemplarzy.

Polskie lotnictwo dysponowało sześcioma zdobycznymi maszynami tego typu. Pięć samolotów zdobyto w Lublinie i jeden w Krakowie. Po remoncie w II RPL, 4 Lloyd'y przydzielono do 9 EL, w składzie której wykonywano na nich loty w okolicach Śląska Cieszyńskiego. Dwie pozostałe maszyny działały z lotniska w Bielsku, skąd wykonywały loty nad terytorium Małopolski Wschodniej. W połowie 1919 r. samoloty Lloyd C V wycofane został do Szkoły Pilotów w Krakowie, gdzie pozostały do końca tegoż roku.

Konstrukcja:

Samolot wywiadowczy, jednosilnikowy, dwumiejscowy, dwupłatowy o konstrukcji drewnianej z kabinami odkrytymi i podwoziem stałym.

Silnik

Seria 46 wyposażona była w silnik Austro Daimler o mocy 185 KM (136 kW), seria 82 - Benz Bz IVa o mocy 220 KM (162 kW). W lotnictwie polskim były samoloty z silnikiem Austro Daimler.

Skrzydła

Dwudźwigarowe, komora płatów była konstrukcji jednoprzęsłowej, ze stojakami wiążącymi płaty o przekroju kroplowym i nachyleniu około 20^o w kierunku kadłuba. Krawędzie skrzydeł lekko zaokrąglone na zewnętrznych końcach krawędzi natarcia. Lotki znajdowały się na górnym płatacie i wystawały poza jego obrys. Płaty pokryte w całości sklejką.

Stery

Jak w modelu Lloyd C IV, jednak o zmienionym obrysie i gabarytach.

Kadłub

Jak w modelu Lloyd C IV, bardziej dopracowany aerodynamicznie.

Uzbrojenie

Obserwator dysponował k. m. Parabellum, część samolotów mogła być wyposażona dodatkowo zsynchronizowany k. m. pilota Spandau lub Schneider.

Dane taktyczno - techniczne:

Wymiary:
- Rozpiętość płata górnego - 11,20 m
- Długość - 7,22 m
- Wysokość - 3,00 m
- Powierzchnia nośna - 27,63 m²
Masa:
- Masa własna - 800 kg
- Użytkowa - 325 kg
- Całkowita - 1125 kg
Osiągi:
- Prędkość - Vmax = 165 - 178 km/h
- Prędkość przelotowa - Vp = 145 km/h
- Prędkość wznoszenia - 2,5 - 3,7 m/s
- Czas wznoszenia na 1000 m - 4 min i 15 s
- Pułap - 4600 m
- Zasięg - około 900 km

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego