Sablatnik (Sablatnig) C I (N I) i SF-5

Autor:

Sebastian Nowosad. Ostatnia aktualizacja Oct. 23, 2017, 7:33 p.m.

Tagi:

Sablatnik C I powstał w 1917 r. i był to samolot wywiadowczy. Wersja N I jako wersja rozwojowa C I wyposażona była w mocniejszy silnik Argus As III i zaklasyfikowana została jako lekki bombowiec nocny. Samoloty te uzbrojone były w 1 k. m. pilota i 1 obserwatora, a dodatkowo mogły zabrać niewielki ładunek bomb. Wersja SF-5 powstała na przełomie lat 1917 i 1918, był to wodnosamolot wielozadaniowy.

W Polsce znalazło się po jednym egzemplarzu ze wszystkich wersji (C, N i SF). Sablatnik C I o nr 7704/18 zdobyty został w hali Zeppelina w Winiarach 15 marca 1919 r. maszyna ta pozbawiona była jednak silnika i samolot ten nie został nigdy użyty. Kolejny samolot, N I, nr 7734/17 z silnikiem Argus As III (180 KM) został zmontowany i wykorzystany w Szkole Pilotów w Ławicy. Samolot ten zewidencjonowany został jako model C I. Wodnosamolot SF-5 zakupiony został we wrześniu 1920 r. w Gdańsku. W BLM zaklasyfikowany został jako ciężki bojowy i służył do 1923 r.

Dane taktyczno techniczne:

Sablatnik	Jednostka miary.	C I (N I), z silnikiem Argus III.	SF-5, Benz Bz III.
Wymiary:
Rozpiętość	m	16,0	17,3
Długość	m	8,7	9,6
Wysokość	m	3,2	3,55
Powierzchnia nośna	m²	---	50,5
Masy:
Własna	kg	1050	1010
Użytkowa	kg	490	590
Całkowita	kg	1540	1600
Osiągi:
Prędkość max	km/h	120	148
Czas wznoszenia na 1000 m	min, s	9,0	11,6
Pułap	m	4000	3600

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą

Źródła:

Konarski M., Olejko A., Polskie Lotnictwo Morskie 1920-56, Kampanie Lotnicze 19, Gdańsk, 1998.
Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918 – 1924, Warszawa 1997.
Morgała A., Samoloty w polskim lotnictwie morskim, Biblioteczka Skrzydlatej Polski, Warszawa 1985.

Fotografie:
http://www.airwar.ru/enc/other1/sablatingsf5.html
Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918 – 1924, Warszawa 1997.
LiOPGP, nr 4, 1934 r.

Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.

Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.