Rumpler C V, C VII i C VIII

Były to samoloty rozpoznawcze zaprojektowane w 1917 r. Wersja C V produkowana była w niewielkiej ilości, a po I Wojnie Światowej została przystosowana do lotnictwa cywilnego. Rumpler C VII stanowił rozwinięcie wersji C IV i był dodatkowo przystosowany do dalekich wypadów w głąb terytorium przeciwnika, jak i rozpoznania fotograficznego z dużego pułapu (C VII Rubild). Model C VIII bardziej sprawdził się jako samolot szkolny niż rozpoznawczy (samolot ten miał słabszy silnik As III). Wykorzystywany był do nauki pilotażu, strzelania, bombardowania i łączności radiowej. Wersja C VII wykorzystywana była głównie na Froncie Zachodnim do końca Pierwszej Wojny Światowej, tak jak wersja C VIII, tyle że w jednostkach szkoleniowych. Samoloty te na licencji produkowane były przez zakłady DFW.

W Polsce znalazło się 17 egzemplarzy tego typu: 1 szt. C V, 10 szt. C VII (wg niektórych źródeł tylko 2 sztuki ) i 6 szt. C VIII. Rumpler C V został internowany za naruszenie polskiej przestrzeni powietrznej dnia 21 marca 1920 r. na Pomorzu (po wcześniejszym przymusowym lądowaniu). Był to samolot kurierski, przystosowany do lotów pasażersko-transportowych, wyposażony był w silnik Mercedes D IVa (260 KM), nieposiadający uzbrojenia. Rumplery w wersji C VII pochodziły ze zdobyczy po zaborcach oraz z zakupów. Samoloty te przydzielono do 12 EW (ex 1 EWlkp.) i 13 EM (ex 2 EWlkp.) oraz 11 EW, która jednak odmówiła ich odbioru (uzasadniając decyzję tym, że samoloty te nie nadają się do użytku w warunkach frontowych). Samoloty te brały udział w walkach na Froncie Wielkopolskim, Litewsko - Białoruskim, a także w Kijowie, bitwie nad Niemnem, w działaniach nad Grodnem i Lidą. Omawiane Rumplery były trudne w pilotażu, łatwo wpadały w korkociąg i wymagały dobrego lądowiska. Duży problem stanowiły również silniki, które źle pracowały w niskich temperaturach, przy niskich obrotach motor "stawał" i nie dało się go ponownie odpalić. Przy wysokich temperaturach (np. latem) silnik "dławił" się. W walkach utracone na skutek zestrzelenia 2 samoloty i 1 został rozbity. Na Rumplerach C VII śmierć poniosło 3 lotników. Do kasacji samoloty te oddano w 1921 r, a dwie ostanie maszyny służyły jeszcze w roku następnym.

Samoloty w wersji C VIII pochodziły wyłącznie ze zdobyczy. W 9 EL i 12 EW, było po 1 egzemplarzu, a w warszawskiej szkole lotniczej 2 sztuki. Rumpler z eskadry 9 brał udział w akcjach w Małopolsce Wschodniej, a samolot z 12 EW walczył w Bitwie Warszawskiej. Jeszcze w czasie działań wojennych samoloty te zostały wycofywane do składów lotniczych. Ostatnim latającym samolotem była maszyna z 12 EW, na której zginał ppor. pil. Henryk Kozanecki w dniu 12 sierpnia 1920 r.

Konstrukcja (C VII i C VIII):

Samolot rozpoznawczy (rozpoznawczo - szkolny - C VIII) jednosilnikowy, dwumiejscowy, dwupłatowy o konstrukcji drewnianej, z kabinami odkrytymi oraz podwoziem stałym.

Silnik

Wersja C VII wyposażona była w motor Maybach Mb IV o mocy 240 KM (177 kW) o zwiększonym stopniu sprężania, maksymalny moment obrotowy osiągał dopiero na pułapie ponad 3000 m. Wersja C VIII - fabrycznym silnikiem był Argus As III o mocy 180 KM (132 kW). W polskich maszynach stosowano również Argus As IIIBz o mocy 185 KM (136 kW), Benz Bz III - 150 KM (110 kW), Bena Bz IIIa - 180 KM (132 kW). Zbiorniki paliwa i chłodnice, podobnie jak w poprzednich Rumplerach.

Skrzydła

Konstrukcja podobna jak w poprzednich Rumplerach, płaty osadzone na dwóch dźwigarach. Płaty ze skosem 4^o i wzniosem 2^o30", komora dwuprzęsłowa, z wysunięciem płata górnego do przodu. Całość pokryta płótnem.

Stery

Jak w wersji C IV.

Kadłub

Konstrukcji podobnej jak w C I, w C VII osłona silnika była bardziej wypukła, a podwozie przedłużone o 13 cm.

Uzbrojenie

Strzeleckie, jak w przypadku poprzednich modeli Rumpler. Samolot mógł zabrać lekki ładunek bomb. W C VII Rubild zrezygnowano z k. m. pilota i nie można było zabierać ładunku bombowego.

Wyposażenie dodatkowe

W wersji C VII Rubild półautomatyczny aparat fotograficzny Goerz (Görz) w kabinie obserwatora, instalacja tlenowa dla załogi, instalacja napędzająca i ogrzewająca aparat jak i kombinezony załogi.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego