Rumpler C IV

Model C IV powstał w 1915 r. jako rozwinięcie wcześniejszych konstrukcji zakładów Rumpler. Założeniem konstruktorów była budowa samolotu do średniego i dalekiego rozpoznania. C IV zaopatrzony został w mocny silnik D IVa i został bardziej dopracowany pod względem aerodynamicznym od swoich poprzedników. Samolot ten cechowały dobre właściwości pilotażowe i równie dobre osiągi, na szczególną uwagę zasługuje pułap - ponad 6000 m, w owych czasach idealny do wykonywania zwiadu fotograficznego. Samolot ten nieoficjalnie uważany jest za jeden z lepszych wywiadowczych w lotnictwie niemieckim. Rumplery C IV służyły na Froncie Zachodnim, we Włoszech i Palestynie, gdzie wykorzystywane były do rajdów zwiadowczych w głąb terytorium przeciwnika i fotografii z dużych wysokości (C IV Rubild). Licencyjne maszyny produkowane były w tych samych zakładach co seria C I, dodatkowo produkcją zajęła się firma Pfalz, produkująca C IV z pewnymi udoskonaleniami pod oznaczeniem Pfalz C I.

W Polsce znalazło się około 38 maszyn tego typu, większość pochodziła ze zdobyczy, a prawdopodobnie 2 (wg innych źródeł 6) zostały zakupione w Niemczech. Pomimo doskonałej opinii na temat tych maszyn w lotnictwie niemieckim, w Polsce samolot ten uznany został jako niebezpieczny i trudny w pilotażu. Od samego początku jego użytkowania dochodziło do wypadków i awarii. W pięciu wypadkach tych samolotów, spowodowanych w większości z winy wadliwej konstrukcji płatowca, zginęło 7 osób. Dochodzenie przeprowadzone przez Sąd Wojskowy w Krakowie w marcu 1919 r. wykazało nadmierną łatwość wpadania samolotu w korkociąg, podczas którego samolot nie reagował na stery i obroty silnika. Mniej więcej w tym samym czasie ujawniono informacją jakoby samoloty te miały od 1918 r. zakaz lotów (informacja niepotwierdzona przez Niemców). W związku z tym około 70 % stanu posiadania tych płatowców nie został nawet zmontowany. Dość krótko i nieliczne tylko samoloty służyły w eskadrach 2, 5 i 12 i prawdopodobnie też w 6 i 8 EW. Brały udział w walkach na Froncie Południowym w walkach z Ukraińcami. C IV były także na wyposażeniu szkół lotniczych, m.in. w Krakowie. Samoloty te poddano kasacji w pierwszej połowie lat 20.

Konstrukcja:

Samolot rozpoznawczy jednosilnikowy, dwumiejscowy, dwupłatowy o konstrukcji drewnianej, z kabinami odkrytymi oraz podwoziem stałym.

Silnik

Mercedes D IVa o mocy 260 KM (191 kW), śmigło drewniane dwułopatowe typu Reschke, Smolik albo Geruda. Jeden egzemplarz w Polsce miał słabszy motor Bz IV o mocy 200 KM (147 kW).

Skrzydła

Konstrukcja i poszycie jak w C I, wznios wynosił 5^o, a skos 2,5^o. Charakterystyczny wąski płat dolny miał obrys tzw. "skrzydła ważki". Samoloty produkcji Pfalz miały lotki na obydwu płatach.

Stery

Konstrukcja jak w modelu C I, stateczniki i stery miały bardziej eliptyczne kształty.

Kadłub

Konstrukcja i poszycie jak w Rumpler C I. Pierwsze egzemplarze produkcyjne miały piastę śmigła osłoniętą kołpakiem, a w późniejszych zrezygnowano z kołpaka stosując bardziej uwypukloną osłonę silnika. W samolotach Pfalz dodatkowo usztywniono część ogonową.

Uzbrojenie

2 k. m. identyczne jak w późniejszych wersjach serii C I. Samolot miał cztery wyrzutniki pod płatem dolnym dla bomb o masie 25 kg.

Wyposażenie dodatkowe

W wersji C IV Rubild półautomatyczny aparat fotograficzny Goerz w kabinie obserwatora.

Dane taktyczno - techniczne:

Wymiary:
- Rozpiętość płata górnego - 12,66 m
- Długość - 8,4 m
- Wysokość - 3,25 m
- Powierzchnia nośna - 33,5 m²
Masa:
- Własna - 1080 kg
- Użytkowa - 450 kg
- Całkowita - 1530 kg
Osiągi:
- Prędkość maksymalna - Vmax = 171 km/h
- Prędkość wznoszenia - 3,5 - 4,8 m/s
- Czas wznoszenia na 1000 m - 3 min i 45 s
- Pułap - 6400 m
- Zasięg - około 500 km
- Czas lotu - 3,5 - 4 h

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego