Wodnosamolot Lübeck Travemünde F-4 powstał w 1918 r., w związku z zakończeniem działań wojennych powstała niewielka liczba tych maszyn. F-4 wyposażony był w silnik Benz Bz IV o mocy 200 KM (147 kW), uzbrojenie stanowił 1 k. m. na obrotnicy obserwatora, a wyposażeniem dodatkowym była radiostacja.
W polskim lotnictwie był 1 samolot tego typu zakupiony w sierpniu 1920 r. W BLM otrzymał nr "7" i zaklasyfikowany został jako samolot ciężki bojowy dalekiego zasięgu. Dnia 15 sierpnia 1922 r. podczas obchodów Święta Żołnierza doszło do katastrofy z udziałem wodnosamolotu Lübeck Travemünde F-4 - przez przypadek zrzucono 12,5-kilogramową bombę w zgromadzonych widzów w wyniku czego zginęło 13 (9)* osób, a około 34 zostały ranne. Załogę podczas feralnego lotu stanowili: chor. pil. Stempkowski (Stęmpniewicz)*, inż. Aleksander Witkowski i kpt. mar. Fabian Kobza. Za winnych tragedii sąd uznał kmdr. ppor. Wiktoryna Kaczyńskiego (m.in. niedopełnienie obowiązków służbowych przy przygotowaniu pokazów) oraz Aleksandra Witkowskiego - odpowiadał za bombardowanie, i to jemu wyśliznęła się z rąk odbezpieczona bomba (jeszcze w dniu katastrofy próbował popełnić samobójstwo).
Kolejna katastrofa z udziałem tego samolotu wydarzyła się 21 sierpnia 1924 r. w Zatoce Puckiej. W trakcie lotu treningowego na trasie Puck - Gdynia zapalił się silnik, ogień błyskawicznie objął łatwopalne elementy maszyny. Pilot chor. Andrzej Zubrzycki chcąc ugasić płomienie, pod ostrym kątem skierował samolot ku tafli wody. Efekt był niestety odwroty od zamierzonego, ogień objął kolejne fragmenty samolotu i zbliżał się do kabiny pilota. Ciężko poparzony pil. Zubrzycki próbował wodować, jednak Lübeck Travemünde rozbił się o lustro wody. Chor. Andrzej Zubrzycki zdołał jeszcze wskoczyć do morza, jednak pomoc przybyła zbyt późno, ciało lotnika odnaleziono dopiero po 14 dniach od katastrofy.
W wyniku pożaru i twardego wodowania Lübeck Travemünde F-4 został niemal doszczętnie zniszczony, rozbitego samolotu już nie wyremontowano.
Gray P., Thetford O. German aircraft of the First World War, New York, 1970.
Konarski M., Olejko A., Polskie Lotnictwo Morskie 1920-56, Kampanie Lotnicze 19, Gdańsk, 1998.
Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918 – 1924, Warszawa 1997.
Morgała A., Samoloty w polskim lotnictwie morskim, Biblioteczka Skrzydlatej Polski, Warszawa 1985.
Olejko A., MDLot w opałach. Katastrofy i wypadki w Morskim Dywizjonie Lotniczym 1920-1939. Część 1, Lotnictwo z szachownicą nr 9, 2004.
Olejko A., Tragiczne pokazy. Baza Lotnictwa Morskiego w Pucku w latach 20, Aero Magazyn Lotniczy Nr 2, 2009 r.
Olejko A., Katastrofy w Morskim Dywizjonie Lotniczym w latach 1920-1939, Aeroplan Nr 4, 2004 r.
Gazeta Bydgoska Nr 42, 20.08.1922 r.
Słowo Pomorskie Nr 188, 18.08.1922 r.
Lotnik. Organ Związku Lotników Polskich nr 15, 1924 r. (wg tego źródła chor. Andrzej Zubrzycki zginął 23.08.1924 r., a jego ciało zostało wyłowione po siedmiu dniach).
Fotografie:
http://wp.scn.ru/en/ww1/h/1527/29/0
Lotnictwo z szachownicą nr 9, 2004.
Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918 – 1924, Warszawa 1997.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.