Friedrichshafen FF 33L i FF 49B

Autor:

Sebastian Nowosad. Ostatnia aktualizacja May 24, 2018, 7:16 p.m.

Tagi:

Oba samoloty stanowiły wersje rozwojowe poprzednich modeli wodnosamolotów Friedrichshafen. Konstrukcja FF 33L bazowała na wersji 33H, samolot miał poprawiona aerodynamikę i budowany był w pomniejszonej skali w stosunku do poprzednika. Wersja "L" produkowana była od roku 1917 i w lotnictwie niemieckim samolot ten wykorzystywany był jako eskortowy. W modelu tym w dalszym ciągu montowano dość słabe silniki Benz Bz III, wzmocnione natomiast zostało uzbrojenie strzeleckie - zastosowano 1 k. m. stały Spandau wz.08/15 oraz 1 ruchomy k. m. Parabellum wz.14. W końcowym stadium I Wojny Światowej samoloty te służyły jako szkolne. FF 49B z kolei był nieuzbrojonym samolotem dalekiego rozpoznania wyposażonym w radiostację pokładową. Produkowany był od 1917 r. do października roku następnego.

W Bazie Lotnictwa Morskiego w Pucku znajdowało się po jednym egzemplarzu obydwu modeli. Samoloty te zakupione zostały w Gdańsku w sierpniu 1920 r. FF 33L otrzymał nr "9", a FF 49B - "1". Pierwsza z maszyn zakwalifikowana została jako samolot lekki bombowy. FF 33L służył do patrolowania polskiego wybrzeża. Historia tego samolotu zakończyła się w październiku 1921 r., kiedy to podczas przymusowego lądowania zatonął na morzu (pilot ppor. Adolf Stempkowski został uratowany). Model FF 49B zakwalifikowano jako ciężki bojowy wodnosamolot dalekiego zasięgu. Samolot ten uległ wypadkowi nad Zatoką Pucką w dniu 15 stycznia 1921 r. W wypadku zginęły dwie osoby, a dwie zostały uratowane.

Dane taktyczno techniczne:

Friedrichshafen	Jednostka miary.	*FF 33L, z silnikiem Benz* Bz III.**	*FF 49B, z silnikiem Benz* Bz IV.**
Wymiary:
Rozpiętość	m	13,2	17,8
Długość	m	8,94	11,65
Wysokość	m	3,95	4,45
Powierzchnia nośna	m²	40,5	71,16
Masy:
Własna	kg	940	1432
Użytkowa	kg	475	665
Całkowita	kg	1415	2097
Osiągi:
Prędkość max	km/h	140	152
Czas wznoszenia	min, s/m	8,0/1000 m	9,16/1000
Pułap	m	3500	---
Zasięg	km	500		700
Czas lotu	h	5			6

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą

Źródła:

Jankiewicz Z., Malejko J., Samoloty i śmigłowce wojskowe – F-H, Encyklopedia Lotnictwa Wojskowego, t. 8, Warszawa 1994.
Konarski M., Olejko A., Polskie Lotnictwo Morskie 1920-56, Kampanie Lotnicze 19, Gdańsk, 1998.
Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918 – 1924, Warszawa 1997.
Morgała A., Samoloty w polskim lotnictwie morskim, Biblioteczka Skrzydlatej Polski, Warszawa 1985.
Olejko A., MDLot w opałach. Katastrofy i wypadki w Morskim Dywizjonie Lotniczym 1920-1939. Część 1, Lotnictwo z szachownicą nr 9, 2004.
Olejko A., Tragiczne pokazy. Baza Lotnictwa Morskiego w Pucku w latach 20, Aero Magazyn Lotniczy Nr 2, 2009 r.
Olejko A., Katastrofy w Morskim Dywizjonie Lotniczym w latach 1920-1939, Aeroplan Nr 4, 2004 r.

Fotografie:
http://wp.scn.ru/en/ww1/h/26/29/0
Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918 – 1924, Warszawa 1997.
Хайрулин M., Кондратьев B., Военлеты погибшей Империи. Авиация в Гражданской войне, Москва 2008.

Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.

Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.