Model C XII będący następcą Albatrosa C X opracowano w roku 1917. Od poprzednika różnił się nieznacznie wymiarami, główne różnice natomiast polegały na zmianach konstrukcyjnych kadłuba - samolot otrzymał kadłub o owalnym przekroju (wzorowany na myśliwskim Albatrosie D V), przez co posiadał lepsze właściwości aerodynamiczne. Na ogonie, poniżej statecznika pionowego dodano płetwę podkadłubową, a piasta śmigła osłonięta była dużym kołpakiem, który przechodził w sposób "płynny" aerodynamicznie w kadłub. Zmieniono również kształt stateczników na bardziej eliptyczny. Na początku roku 1917 zamówiono 200 egzemplarzy tego modelu, które wykorzystane zostały na Froncie Zachodnim oraz w Rosji. Albatros C XII był bardzo dobrze przystosowany do zadań rozpoznawczych, miał duży pułap oraz zasięg. Samoloty te służyły w jednostkach niemieckich aż do końca I Wojny Światowej. Model C XII produkowany był w wytwórni macierzystej oraz zakładach OAF, BFW BAW a także Linke Hoffman Werke, ogólnie wyprodukowano około 250 sztuk. Albatros C XII uchodzi za "najładniejszy" samolot rozpoznawczy I Wojny Światowej.
Na wyposażeniu lotnictwa polskiego znajdowały się 24 zdobyczne Albatrosy C XII (K. Chołoniewski podaje tylko kilka sztuk C XII-ek ). Większość płatowców, w liczbie 16 przejętych zostało na terenie byłego Królestwa Polskiego i w Małopolsce. Pozostałe 8 trafiło do Polski z przydziału komisji rozdziału reparacji wojennych. Po remoncie w CWL maszyny te dostały numery od 1 - 9, bez numeru typu (np. 10.1). Albatrosy C XII wykorzystywano w 1 EL, 2, 3, 6, 7, 8, 9 i 17 EW, a także w 1 EŁ. W roku 1919 używano ich w walkach w okolicach Lwowa, w trakcie oswobadzania Małopolski Wschodniej, oraz w walkach na Polesiu. W sierpniu 1920 r. samoloty Albatros C XII walczyły w obronie Warszawy. Maszyny te zyskały uznanie pilotów, niestety znaczna ich część była w kiepskim stanie technicznym, przez co miały słabą wytrzymałość (niszczenie niezabezpieczonych elementów drewnianych) i stanowiły zagrożenie dla ich załóg. W Wojskowej Szkole Lotniczej na Mokotowie służył samolot o nr "6", będący jedynym Albatrosem serii C XII w wersji dwusterowej. W późniejszym czasie samolot ten wykorzystywał do własnej dyspozycji Szef Lotnictwa. W związku ze zużyciem oraz ogólnie złym stanem technicznym stopniowo wycofywano samoloty te już od końca roku 1920. Ostatecznie zostały skasowane w kwietniu 1921 r. (K. Chołoniewski podaje, że ostatni samolot C XII skasowano około 1930 r.)
Samolot jednosilnikowy, dwumiejscowy, dwupłatowy o konstrukcji drewnianej, z kabinami odkrytymi oraz podwoziem stałym.
Zastosowano ten sam silnik, chłodnice oraz zbiornik paliwa, co w samolocie Albatros C X. Zmieniony został układ wydechowy, z rurą odprowadzającą spaliny wzdłuż silnika, przy burcie i z wylotem skierowanym w dół przed kokpitem pilota. Śmigło dwułopatowe, zakończone dużym kołpakiem.
Tak jak w modelu C X.
Statecznik poziomy, jak i stery na nim osadzone wykonane były ze spawanych rur stalowych i pokryte płótnem. Statecznik pionowy oraz płetwa ogonowa były drewniane. Stery posiadały kompensację rogową.
Półskorupowy, konstrukcji podłużnicowo - wręgowej. Górna część z przodu, w okolicy silnika pokryta była blachą aluminiowa, reszta poszycia składała się z trójwarstwowej sklejki. Wręgi owalne, nadawały konstrukcji bardziej aerodynamiczne właściwości. Kabina obserwatora osadzona została wyżej niż w poprzednich modelach, na drewnianej wieżyczce. Podwozie przednie takie jak w Albatrosie C X, płoza ogonowa osadzona została na płetwie podkadłubowej.
Uzbrojenie strzeleckie identyczne jak w C X. Samolot mógł zabrać ładunek około 200 kg bomb, na wyrzutnikach pod kadłubem i płatem dolnym.
Chołoniewski K., Bączkowski W., Samoloty wojskowe obcych konstrukcji 1918 – 1939, T. 1, Warszawa 1987.
Jankiewicz Z., Malejko J., Samoloty i śmigłowce wojskowe – A, Encyklopedia Lotnictwa Wojskowego, t. 2, Warszawa 1993.
Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918 – 1924, Warszawa 1997.
Pawlak J., Polskie eskadry w latach 1918 – 1939, Warszawa 1989.
Sankowski W., Albatros C.XII, Lotnictwo z szachownicą nr 8, 2004.
Fotografie:
http://www.wwiaviation.com/gallery-poland.html
https://weaponsandwarfare.com/2015/09/01/albatros-c-xii/
Lotnictwo z szachownicą nr 8, 2004.
LiOPGP, nr 8, 1934 r.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.