Albatros C XII

Autor: Sebastian Nowosad. Ostatnia aktualizacja March 25, 2018, 2:28 p.m.

Tagi:

Albatros C XII

Model C XII będący następcą Albatrosa C X opracowano w roku 1917. Od poprzednika różnił się nieznacznie wymiarami, główne różnice natomiast polegały na zmianach konstrukcyjnych kadłuba - samolot otrzymał kadłub o owalnym przekroju (wzorowany na myśliwskim Albatrosie D V), przez co posiadał lepsze właściwości aerodynamiczne. Na ogonie, poniżej statecznika pionowego dodano płetwę podkadłubową, a piasta śmigła osłonięta była dużym kołpakiem, który przechodził w sposób "płynny" aerodynamicznie w kadłub. Zmieniono również kształt stateczników na bardziej eliptyczny. Na początku roku 1917 zamówiono 200 egzemplarzy tego modelu, które wykorzystane zostały na Froncie Zachodnim oraz w Rosji. Albatros C XII był bardzo dobrze przystosowany do zadań rozpoznawczych, miał duży pułap oraz zasięg. Samoloty te służyły w jednostkach niemieckich aż do końca I Wojny Światowej. Model C XII produkowany był w wytwórni macierzystej oraz zakładach OAF, BFW BAW a także Linke Hoffman Werke, ogólnie wyprodukowano około 250 sztuk. Albatros C XII uchodzi za "najładniejszy" samolot rozpoznawczy I Wojny Światowej.


Na wyposażeniu lotnictwa polskiego znajdowały się 24 zdobyczne Albatrosy C XII (K. Chołoniewski podaje tylko kilka sztuk C XII-ek ). Większość płatowców, w liczbie 16 przejętych zostało na terenie byłego Królestwa Polskiego i w Małopolsce. Pozostałe 8 trafiło do Polski z przydziału komisji rozdziału reparacji wojennych. Po remoncie w CWL maszyny te dostały numery od 1 - 9, bez numeru typu (np. 10.1). Albatrosy C XII wykorzystywano w 1 EL, 2, 3, 6, 7, 8, 9 i 17 EW, a także w 1 EŁ. W roku 1919 używano ich w walkach w okolicach Lwowa, w trakcie oswobadzania Małopolski Wschodniej, oraz w walkach na Polesiu. W sierpniu 1920 r. samoloty Albatros C XII walczyły w obronie Warszawy. Maszyny te zyskały uznanie pilotów, niestety znaczna ich część była w kiepskim stanie technicznym, przez co miały słabą wytrzymałość (niszczenie niezabezpieczonych elementów drewnianych) i stanowiły zagrożenie dla ich załóg. W Wojskowej Szkole Lotniczej na Mokotowie służył samolot o nr "6", będący jedynym Albatrosem serii C XII w wersji dwusterowej. W późniejszym czasie samolot ten wykorzystywał do własnej dyspozycji Szef Lotnictwa. W związku ze zużyciem oraz ogólnie złym stanem technicznym stopniowo wycofywano samoloty te już od końca roku 1920. Ostatecznie zostały skasowane w kwietniu 1921 r. (K. Chołoniewski podaje, że ostatni samolot C XII skasowano około 1930 r.)

Konstrukcja:

Samolot jednosilnikowy, dwumiejscowy, dwupłatowy o konstrukcji drewnianej, z kabinami odkrytymi oraz podwoziem stałym.

Silnik

Zastosowano ten sam silnik, chłodnice oraz zbiornik paliwa, co w samolocie Albatros C X. Zmieniony został układ wydechowy, z rurą odprowadzającą spaliny wzdłuż silnika, przy burcie i z wylotem skierowanym w dół przed kokpitem pilota. Śmigło dwułopatowe, zakończone dużym kołpakiem.

Skrzydła

Tak jak w modelu C X.

Stery

Statecznik poziomy, jak i stery na nim osadzone wykonane były ze spawanych rur stalowych i pokryte płótnem. Statecznik pionowy oraz płetwa ogonowa były drewniane. Stery posiadały kompensację rogową.

Kadłub

Półskorupowy, konstrukcji podłużnicowo - wręgowej. Górna część z przodu, w okolicy silnika pokryta była blachą aluminiowa, reszta poszycia składała się z trójwarstwowej sklejki. Wręgi owalne, nadawały konstrukcji bardziej aerodynamiczne właściwości. Kabina obserwatora osadzona została wyżej niż w poprzednich modelach, na drewnianej wieżyczce. Podwozie przednie takie jak w Albatrosie C X, płoza ogonowa osadzona została na płetwie podkadłubowej.

Uzbrojenie

Uzbrojenie strzeleckie identyczne jak w C X. Samolot mógł zabrać ładunek około 200 kg bomb, na wyrzutnikach pod kadłubem i płatem dolnym.

Dane taktyczno - techniczne:

Wymiary:
- Rozpiętość - 14,37 m
- Długość - 8,85 m
- Wysokość - 3,25 m
- Powierzchnia nośna - 42,7 m2
Masa:
- Własna - 1021 kg
- Użytkowa - 618 kg
- Całkowita - 1639 kg
Osiągi:
- Prędkość maksymalna - Vmax = 175 km/h (175 - 210 km/h - K. Chołoniewski)
- Prędkość wznoszenia - 3,3 - 5,5 m/s
- Czas wznoszenia na 1000 m - 5 min
- Pułap - 5000 m (5000 - 5640 m - K. Chołoniewski)
- Zasięg - około 500 km
- Czas lotu - 3 h i 25 min

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą

Źródła:

 Chołoniewski K., Bączkowski W., Samoloty wojskowe obcych konstrukcji 1918 – 1939, T. 1, Warszawa 1987.
 Jankiewicz Z., Malejko J., Samoloty i śmigłowce wojskowe – A, Encyklopedia Lotnictwa Wojskowego, t. 2, Warszawa 1993.
 Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918 – 1924, Warszawa 1997.
 Pawlak J., Polskie eskadry w latach 1918 – 1939, Warszawa 1989.
 Sankowski W., Albatros C.XII, Lotnictwo z szachownicą nr 8, 2004.


Fotografie:
http://www.wwiaviation.com/gallery-poland.html
https://weaponsandwarfare.com/2015/09/01/albatros-c-xii/
Lotnictwo z szachownicą nr 8, 2004.
LiOPGP, nr 8, 1934 r.



Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.

Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.

Zobacz podobne artykuły: