Albatros C III

Samolot wielozadaniowy zaprojektowany w roku 1916 przez inżyniera R. Schuberta. Model ten stanowił rozwinięcie poprzednich konstrukcji m.in. B II, B III i C I. Kształt płatowca był zbliżony do Albatrosa C I, jedyna różnica pomiędzy tymi samolotami polegała na zmianach w usterzeniu i płozie ogonowej. Wzmocnione zostało również uzbrojenie maszyny. Samolot ten odznaczał się dobrymi właściwościami pilotażowymi i stał się godnym następcą wersji C I. Albatros C III używany był w trakcie I Wojny Światowej m.in. na Froncie Zachodnim, w Macedonii i w Rosji. Samolot ten służył jako lekki bombowiec dzienny, samolot rozpoznania fotograficznego oraz do współpracy z artylerią. Z początkiem roku 1917 stopniowo został wycofywany z pierwszej linii frontu do szkół lotniczych i służby pomocniczej. Prócz zakładów macierzystych model ten produkowano w sześciu zakładach licencyjnych: Bayerische Flugzeug - Werke (BFW), Deutsche Flugzeug - Werke (DFW), HFW, Linke - Hoffman, LVG oraz Siemens.

Na stanie lotnictwa polskiego było 15 zdobycznych maszyn C III (wg innych źródeł było 7 egzemplarzy + 4 zmontowane*). Dziesięć samolotów zdobyto na lotnisku Mokotowskim w dniach 14 - 15 listopada 1918 r. Reszta płatowców znajdowała się w Winiarach. Pierwszy lot tym modelem odbył się na Mokotowie dnia 20 listopada tegoż roku - był to pierwszy samolot o numerze prawdopodobnie 7394/17, uruchomionego na opanowanym lotnisku Mokotowskim. Załogę stanowili: ppor. pil. Józef Jakubowski oraz Witold Ehrenpreiss. Albatros C III podobnie jak jego poprzednik z serii "C" uznany został za nienadający się do służby na froncie. Jednak z powodów braków sprzętowych C III trafił na wyposażenie eskadr frontowych. W niewielkich ilościach (1 - 3 egzemplarzy) służył w eskadrach: 1, 2, 4, 7, 8, 13, Toruńskiej EW, oraz 1 Warszawskiej EŁ. W działaniach bojowych na Froncie Litewsko - Białoruskim w eskadrach wywiadowczych 1 i 4 samoloty te służyły od lutego do czerwca 1919 r. Na Froncie Ukraińskim w eskadrach 2 i 7 w sierpniu i wrześniu 1919 r. W lecie 1920 r C III z 8 EW oraz Toruńskiej EW walczyły z konnicą Budionnego m.in. pod Hrubieszowem. W związku z tym, że samolot był łatwy w pilotażu doskonale nadawał się do szkół lotniczych. Albatrosy C III były lubiane przez uczniów i używane w szkołach lotniczych w Warszawie, Ławicy i Toruniu. Znaczna część maszyn wycofana została z użycia już z końcem 1920 r.

W dniu 19.04.1919 r. na samolocie Albatros C III, podczas startu do lotu bojowego zginął ppor. pil. Stefan Brygiewicz. Na wysokości około 50-80 m pilot zbyt wcześnie zrobił ostry skręt w lewo, po czym maszyna ześlizgnęła się na skrzydło i runęła na ziemię. Ppor. Brygiewicz zginął na miejscu, natomiast obs. pchor. Bohdan Wilski (Błysk-Wilski) został ciężko ranny, z połamanymi nogami i poważnymi urazami całego tułowie trafił do szpitala w Wołkowysku. Pomimo wielomiesięcznej kuracji został kaleką do końca życia.

Jak podaje K. Chołoniewski i W. Bączkowski w roku 1920 zakupiono dodatkowo 38 egzemplarzy z silnikami Daimler - Benz, jednakże informacja ta nie znajduje potwierdzenia w innych źródłach.

Konstrukcja:

Samolot wielozadaniowy, jednosilnikowy, dwumiejscowy, dwupłatowy o konstrukcji drewnianej, z kabinami odkrytymi oraz podwoziem stałym.

Silnik

Mercedes D III o mocy 160 KM (118 kW), rzadziej Benz Bz III o mocy 150 KM (110 kW).

Skrzydła

Podobnie jak w Albatrosie C I. Wydłużenie górnego płata wynosiło l = 6,6 a dolnego l = 6,9.

Stery

Nie posiadały profilu aerodynamicznego, o przekroju płaskim. Konstrukcja stateczników spawana była z rur stalowych, a całość pokryta była płótnem.

Kadłub

Tak jak w modelu C I.

Uzbrojenie

Pilot miał do dyspozycji 1 stały k. m. Spandau wz.08/15 kal. 7,92 mm. Obserwator 1 k. m. Parabellum wz.14 kal. 7,92 na obrotnicy Schneidera. Pomiędzy kokpitami znajdował się przedział bombowy dla bomb ustawionych pionowo o masie 90 - 100 kg.

Wyposażenie dodatkowe

Zamiast ładunku bombowego samolot mógł zabrać na pokład radiostację lub aparat fotograficzny.

Dane taktyczno - techniczne:

Wymiary:
- Rozpiętość - 11,69 m (11,7 - K. Chołoniewski...)
- Długość - 8,0 m (8,38 - K. Chołoniewski...)
- Wysokość - 3,1 m / 3,07 m (silnik D III / Bz III)
- Powierzchnia nośna - 36,91 m² (37,63 - K. Chołoniewski...)
Masa:
- Własna - 851 kg
- Użytkowa - 502 kg
- Całkowita - 1353 kg
Osiągi:
- Prędkość maksymalna - Vmax = 132 - 140 km/h*
- Prędkość wznoszenia - 1,7 - 1,9 m/s*
- Czas wznoszenia na 1000 m - 9 min
- Pułap - około 3350 m
- Zasięg - około 500 km
- Czas lotu - 4 h

* Zależnie od źródła.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego