Nieuport 24C1 Bis
Sebastian Nowosad.
Ostatnia aktualizacja May 29, 2018, 6:34 p.m.
Tagi:
Kolejna i ostatnia wersja rozwojowa myśliwców Nieuport. Samolot ponownie wyposażono w statecznik pionowy konstrukcji płytowej, bowiem ten zastosowany w wersji 24C1 nie spełnił oczekiwań konstruktorów. Poza powrotem do statecznika znanego z wczesnych Nieuportów, samolot nie różnił się praktycznie niczym od modelu 24. Wprowadzono je do produkcji seryjnej zastępując tym samym wersję 24. Produkowane były w Rosji w wytwórni Duks w latach 1917 - 1920. Pomimo wprowadzanych usprawnień samoloty serii 24 i 24bis nie dorównywały właściwościom lotnym wcześniejszym konstrukcjom.
Lotnictwo polskie posiadało pięć myśliwców typu 24bis - wszystkie zdobyczne na Rosjanach.
W dniu 7.07.1919 r. na polskim lądowisku w Nowych Święcianach wylądował Nieuport 24 bis nr 5086 pilotowany rzez Juliusza Gilewicza, który zdezerterował z armii bolszewickiej. Samolot przyozdobiony był godłem osobistym przedstawiający Dianę, w mitologii rzymskiej boginię łowów, przyrody, płodności oraz Księżyca. Wraz z Nieuportem Juliusza Gilewicza przyleciał rozpoznawczy Sopwith 1 1/2 Strutter nr A8744 z francuskim pilotem ppor. Georgesem Richonierem i rosyjskim obserwatorem por. Pawłem Batowem. Dnia 5.10.1919 r. na lotnisku 4 EW wylądował kolejny bolszewicki Nieuport 24 bis nr 4301, tym razem na polską stronę przeszedł rosyjski pilot Popow.
Zdobyczne Nieuporty te znalazły się na wyposażeniu kilku eskadr wywiadowczych: 1, 2, 5, 6, 8 i 14. W walce wykorzystane zostały jedynie dwie maszyny o numerach 4301 i 5086. Ten ostatni po wojnie stał się własnością Gilewicza i wraz z egzemplarzem o numerze 9252 skierowany został do szkół lotniczych. W roku 1929 Nieuport o nr 5086 przekazano do aeroklubu krakowskiego, gdzie otrzymał cywilną rejestrację (SB ACU) i został ochrzczony imieniem "Wańka". Samolot ten wykorzystano w trakcie uroczystości pogrzebowych Żwirki i Wigury na Wawelu. Ostatecznie maszyna ta została rozbita na zawodach lotniczych w 1932 r.
Dane taktyczno - techniczne:
Wymiary: jak w przypadku wersji 24C1Masa:
- Własna - 375 kg
- Użytkowa - 181 kg
- Całkowita - 556 kg
Osiągi:
- Prędkość - Vmax = 170 km/h
- Czas wznoszenia na 1000 m - 2,7 min
- Pułap - 6800 m
- Czas lotu - 1,7 h
Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą
Źródła:
Kopański T. J., Samoloty brytyjskie w lotnictwie polskim 1918-1930, Warszawa 2001.
Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918 – 1924, Warszawa 1997.
Sankowski W., Ach te baby. Godła na samolotach część 8, Lotnictwo z szachownicą nr 10, 2004 r.
Хайрулин M., Кондратьев B., Военлеты погибшей Империи. Авиация в Гражданской войне, Москва 2008.
Fotografie:
http://www.wwiaviation.com/gallery-poland.html
Хайрулин M., Кондратьев B., Военлеты погибшей Империи. Авиация в Гражданской войне, Москва 2008.
http://www.konradus.com/forum
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.
