Handley Page HP O/400

Autor:

Sebastian Nowosad. Ostatnia aktualizacja Feb. 8, 2018, 7:56 p.m.

Tagi:

Samolot powstał w 1915 r. w zakładach Handley Page i stanowił rozwinięcie swojego poprzednika, bombowca nocnego HP O/100. Wymiarami oba modele HP były zbliżone, jednakże O/400 wyposażony był w mocniejsze silniki, co dawało lepsze osiągi, zmodyfikowano również usterzenie. Masa użytkowa samolotu wzrosła do 900 kg. Powstało około 400 sztuk tego modelu. O/400 stał się standardowym bombowcem używanym przez siły RAF'u do bombardowania celów na terytorium wroga. Po pierwszej wojnie około 40 samolotów przebudowano tak, aby spełniały funkcję komunikacyjną, m.in. dla cywilnych linii lotniczych.

Początkowo samolot miał trafić do polski w wersji cywilnej, ponieważ w połowie 1919 r. w Polsce ruszyć miała cywilna komunikacja powietrzna pomiędzy Warszawą, Krakowem i Gdańskiem. W tym celu utworzono Narodowe Towarzystwo Żeglugi Powietrznej (NTŻP), którego przedstawiciele wraz z reprezentacją firmy HP w dniu 16 września 1919 r. przekazali polskiemu rządowi ofertę zakupu sześciu samolotów O/400 w wersji cywilnej. Oferta została pozytywnie rozpatrzona i dnia 10 grudnia 1919 r. pierwszy HP o numerze seryjnym HP28/269 (G-EAMD - rejestracja cywilna) wystartował z Cricklewood. Za sterami zasiedli: kpt. E. D. C. Herne i kpt. F. G. MacNaught - Davis, na pokładzie był też polski oficer i trzech mechaników. Samolot dotarł do Warszawy 20 grudnia tegoż roku. Po raz pierwszy HP O/400 zaprezentowany został polskim władzom lotniczym w styczniu roku 1920. Szef lotnictwa mjr pil. Sergiusz Abżółtowski, biorący udział w jednym z lotów pokazowych ocenił płatowiec jako łatwy w pilotażu, z dużym zasięgiem, dobrze broniony i nadający się do lotów cywilnych jak i wojskowych. W tym również czasie powstać miała pierwsza polska eskadra bombowa (niszczycielska), która miała zostać wyposażona w samoloty Friedrichshafen G III (2 sztuki) i Gotha G IV (sztuk 1) znajdujące się na lotnisku w Poznaniu. Mjr Abżółtowski zaproponował dołączyć do powstającej eskadry samolot HP O/400, który pomimo wersji cywilnej wyposażony był w belki do wyrzutników bomb i obrotnice do k. m. Na skutek nieporozumień dotyczących finansów ze stroną angielską, nie doszło jednak do zakupu samolotów HP O/400. Zamówienie na pięć maszyn zostało anulowane, ale samolot nr HP28/269 został prawdopodobnie podarowany rządowi polskiemu przez firmę Handley Page pod koniec 1920 lub na początku 1921 r. Samolot ten nigdy nie został wykorzystany bojowo, brał odział tylko w pokazach i krótkich lotach. Do kasacji przeznaczony został w pierwszej połowie lat 20.

Konstrukcja:

Samolot bombowy trzyosobowy, dwupłatowy, dwusilnikowy, konstrukcji drewnianej, kabiny odkryte, podwozie stałe.

Silnik:

Dwa silniki 6 cylindrowe, rzędowe, firmy Rolls - Royce "Eagle" VIII o mocy 265 kW (360 KM) każdy. Śmigła czterołopatowe, o średnicy 3,0 m. Główny zbiornik paliwa o pojemności 1100 dm³ mieścił się w kadłubie, za kabiną pilotów. Zbiornik oleju miał pojemność 75 dm³.

Skrzydła

Płaty dwudźwigarowe, drewniane, składane do hangarowania. Skrzydła pokryte płótnem.

Stery

Podwójne stery poziome i pojedynczy pionowy w układzie komorowym. Stery kryte płótnem i usztywnione drutem.

Kadłub

Wykonany z kratownicy drewnianej, kryty sklejką w części przedniej i płótnem w tylnej. W wersji pasażerskiej poszczególne przęsła kratownicy dostosowano na przedziały pasażerskie, w sumie samolot mieścił 10 miejsc pasażerskich. Podwozie wyposażone w dwie pary kuł połączonych osiami niedzielnymi. Płoza ogonowa wykonana była z drewna i amortyzowana sznurem gumowym.

Uzbrojenie

Dwa zdwojone k. m. Lewis w stanowiskach strzeleckich na przodzie i w środkowej części na grzbiecie. Samolot mógł zabrać 900 kg bomb umieszczonych pod kadłubem i skrzydłami.

Dane taktyczno - techniczne:

Wymiary:
- Rozpiętość - 30,48 m
- Długość - 19,16 m
- Wysokość - 6,70 m
- Powierzchnia nośna - 153,1 m²
Masa:
- Masa własna - 3775 kg
- Masa całkowita - 5465 kg
- Masa użytkowa - 1690 kg
Osiągi:
- Prędkość maksymalna - Vmax = 157 km/h
- Prędkość przelotowa - 125 km/h
- Prędkość wznoszenia - 2,5 m/s
- Czas wznoszenia na 3000 m - 30 min
- Pułap - 2600 - 6000 m*
- Zasięg - 700 - 1000 km*
- Czas lotu - 8 h

* Zależnie od źródła.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą

Źródła:

Andrjejew I., Wojewnyje samoljety, Moskwa 1981.
Bączkowski W., Samoloty bombowe pierwszej wojny światowej, Warszawa 1986.
Jankiewicz Z., Malejko J., Samoloty i śmigłowce wojskowe – F-H, Encyklopedia Lotnictwa Wojskowego, t. 8, Warszawa 1994.
Konieczny J. R., Kronika lotnictwa polskiego 1241-1945, Biblioteczka Skrzydlatej Polski, Warszawa 1984.
Kopański T. J., Samoloty brytyjskie w lotnictwie polskim 1918 – 1930, Warszawa 2001.
Morgała A., Samoloty bombowe i szturmowe w lotnictwie polskim, Biblioteczka Skrzydlatej Polski, Warszawa 1981.
Pilecki Sz., Domański J., Samoloty bojowe 1910 – 1967, Warszawa 1969.
Polska Flota Napowietrzna, nr 1, 1920 r.
Polska Flota Napowietrzna, nr 6, 1920 r.

Fotografie:
Andrjejew I., Wojewnyje samoljety, Moskwa 1981.
http://airfixtributeforum.myfastforum.org/Handley_Page_0_400_about37050.html
Polska Flota Napowietrzna, nr 1, 1920 r.

Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.

Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.